128 lat temu urodził się św. Maksymilian Maria Kolbe

Święty był założycielem Rycerstwa Niepokalanej oraz miesięcznika „Rycerz Niepokalanej”, Radia Niepokalanów i najliczniejszego klasztoru na świecie w Niepokalanowie (762 osoby w 1939 roku).

Uroczystości liturgiczne z okazji 100. rocznicy „Rycerza Niepokalanej” odbyły się w sobotę, 8 stycznia. Mszy św. o godz. 11:00 w bazylice Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask w Niepokalanowie przewodniczył metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski.

Transmisja -  NIEPOKALANÓW TV:

Zobacz: Abp Jędraszewski: św. Maksymilian wiedział, że bez katolickich mediów kościoły zostaną puste (relacja z uroczystości)

Obecnie miesięcznik „Rycerz Niepokalanej” dostępny jest w wersji drukowanej, cyfrowej oraz audio.

***

Rajmund Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli, wychował się w Łodzi i w Pabianicach. Jego rodzice, Juliusz Kolbe i Maria z domu Dąbrowska, pochodzili z rodzin tkackich. Juliusz poślubił Mariannę 5 października 1891 r. w Zduńskiej Woli. Z ich małżeństwa narodziło się pięciu synów: Franciszek, Rajmund, Józef, Walenty i Antoni.

Drugi syn Juliusza i Marianny został ochrzczony w kościele Wniebowzięcia NMP w Zduńskiej Woli 8 stycznia 1894 r. i otrzymał imię Rajmund. Krótko po jego narodzinach Kolbowie przenieśli się do Łodzi, jednak uznali, że to rozrastające się miasto nie jest odpowiednim środowiskiem rozwoju dla dzieci. Zamieszkali więc w miejscowości Jutrzkowice, która niebawem stała się częścią miasta Pabianice. Otworzyli sklep z artykułami codziennego użytku. Dając często towar na kredyt i wspierając uboższych od siebie, zbankrutowali. Wrócili do tkactwa. Aż siedem razy zmieniali mieszkanie i parokrotnie rodzaj pracy. Najdłużej pracowali w fabryce wyrobów bawełnianych Kruschego-Endera.

Kolbowie bardzo dbali o wychowanie swoich synów i pragnęli ich wykształcić. Walenty i Antoni zmarli w wieku niemowlęcym. Franciszek został zapisany do szkoły handlowej. Rajmund, dzięki społecznie nastawionemu pabianickiemu aptekarzowi Kotowskiemu, oraz wsparciu ks. Włodzimierza Jakowskiego, który uczył go łaciny, także stał się uczniem Gimnazjum Handlowego, jedynej wówczas w Pabianicach szkoły średniej.

Kiedy Rajmund miał około 10 lat, być może był to 1906 r., objawiła mu się Najświętsza Maryja Panna, która trzymała w rękach dwie korony: białą (symbol czystości) i czerwoną (symbol męczeństwa). To wydarzenie tak opisuje Marianna Kolbe:

Jednego razu coś mi się u niego nie podobało i powiedziałam mu: Mundziu, nie wiem, co z ciebie będzie. Potem już o tym nie myślałam, ale zauważyłam, że dziecko to zmieniło się do niepoznania. (...) W ogóle w całym swym zachowaniu się był on ponad swój wiek dziecinny, zawsze skupiony, poważny, a na modlitwie zapłakany.

Byłam niespokojna, czy czasem nie jest chory, więc pytałam się go: Co się z tobą dzieje? Zaczęłam więc nalegać. Mamusi musisz wszystko opowiedzieć. Drżący ze wzruszenia i ze łzami mówi mi: Jak mama mi powiedziała, „co to z ciebie będzie", to ja prosiłem Matkę Bożą, żeby mi powiedziała, co ze mnie będzie. I potem, gdy byłem w kościele, to znowu Ją prosiłem. Wtedy Matka Boża pokazała mi się, trzymając dwie korony: jedną białą, a drugą czerwoną. Z miłością na mnie patrzała i spytała, czy chcę te korony? Biała znaczy, że wytrwam w czystości, a czerwona, że będę męczennikiem. Odpowiedziałem, że chcę. Wówczas Matka Boża mile na mnie spojrzała i zniknęła.

Składając uroczyste śluby zakonne 1 lutego 1914 r., Maksymilian przyjął imię Maria. W czasie studiów filozoficzno-teologicznych coraz bardziej ogarniało go pragnienie służby dla Niepokalanej. Poruszony gwałtownymi wystąpieniami przeciwko papieżowi, które miały miejsce na ulicach Rzymu w 1917 r., wraz z kilkoma współbraćmi założył stowarzyszenie kościelne pod nazwą Militia Immaculatae, zwane w Polsce Rycerstwem Niepokalanej.

22 kwietnia 1915 r. Uniwersytet Gregoriański Ojców Jezuitów wystawił 21-letniemu Maksymilianowi Marii dyplom doktorski z filozofii., a doktorat z teologii uzyskał na Wydziale Teologicznym Ojców Franciszkanów „Seraphicum" 22 lipca 1919 r. 28 kwietnia 1918 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Basilio Pompilja w kościele św. Andrzeja della Valle. Mszę św. prymicyjną odprawił w kościele św. Andrzeja delle Fratte, gdzie miało miejsce nawrócenie, dzięki Cudownemu Medalikowi, Żyda Ratisbonne'a.

23 lipca 1919 r. Ojciec Maksymilian wyjechał z Włoch i udał się do Polski. Po powrocie do kraju oddał się bez reszty pracy duszpasterskiej. Niemal od razu zorganizował pierwsze koła Rycerstwa Niepokalanej (MI). Ze względu na wzrastającą liczbę osób zapisanych w szeregi Rycerstwa, w styczniu 1922 r. wydał pierwszy numer czasopisma „Rycerz Niepokalanej".

Ojciec Maksymiliana zachorował na gruźlicę i dawano mu niewiele lat życia.  Przełożeni wysyłali go kilkakrotnie na wypoczynek, do sanatorium. Zakazali mu nawet zajmować się Rycerstwem i „Rycerzem". Mógł działać jedynie jako zwykły członek.

W 1927 r. w Teresinie pod Warszawą założył klasztor-wydawnictwo Niepokalanów. Kiedy po dziesięciu latach Maksymilian został ponownie przełożonym, Niepokalanów był największym katolickim klasztorem na świecie, który liczył ponad 700 mieszkańców.

Pomimo rozkwitu Niepokalanowa, zostawiając swe plany o bajecznym rozmachu w rękach braci, ojciec Maksymilian wraz z kilkoma braćmi wyjechał do Azji, by tam zakładać kolejne klasztory i wydawać „Rycerza". W kwietniu 1930 r. dotarł do Japonii, gdzie przyjęty życzliwie przez biskupa Nagasaki, nie znając języka, już w maju wydał po japońsku pierwszy numer „Rycerza". Wkrótce na peryferiach miasta wybudował klasztor, który nazwał Ogrodem Niepokalanej. Praca misyjna niepokalanowskich misjonarzy zaowocowała nawróceniami, chrztami i powołaniami zakonnymi. Stąd niebawem powstało tam Małe Seminarium, nowicjat i studium filozoficzno-teologiczne. Japoński „Rycerz Niepokalanej" osiągnął nakład 50 tys. egz.

W 1936 r. przełożeni odwołali o. Maksymiliana do Polski. Był to czas największego rozkwitu polskiego Niepokalanowa. Żyło tam 800 zakonników. „Rycerz Niepokalanej" wydawany był w 750 tys. egz., osiągnąwszy nawet jednorazowo nakład 1 mln. Rycerstwo Niepokalanej rozszerzało się na całym świecie.