Bóg się Tobą raduje!

Czytałam ostatnio Księgę Sofoniasza. Mało znana, a jednak ważna. To jedna z ksiąg tzw. proroków mniejszych. Porusza mnie tam kilka wątków.

W pierwszym rozdziale Pan Bóg mówi poprzez proroka następujące słowa: „Całkowicie usunę wszystko z powierzchni ziemi – wyrocznia Pana (…) tych, którzy się odwracają od Pana, i którzy Go nie szukają, i nie pytają o Niego” (So 1, 2. 6). Przyjdzie czas, kiedy Bóg przyjdzie ze swoim sprawiedliwym sądem na ziemię. I jak mówią przed chwilą zacytowane słowa, osądzi tych, którzy: po pierwsze, odwracają się od Niego, po drugie, nie szukają Go, po trzecie, nie pytają o Niego. Czyli tych, którzy nie dbają o relację z Bogiem, którzy świadomie o nią nie zabiegają.

Kawałek dalej prorok dodaje jeszcze jedną kategorię ludzi: „ześlę karę na mężów zastygłych na swych drożdżach, którzy mówią w swych sercach: «Nie uczyni Pan dobrze i źle nie uczyni»” (So 1, 12). Bóg piętnuje tu bierność i „olewanie” Go, niebranie Go na serio.

Zatrzymałam się nad tymi przestrogami i badałam stan mojego serca w tych tematach. Ciebie też do tego zachęcam. Akurat teraz, gdy weszliśmy w Adwent, to dobry moment na taki rachunek sumienia.

Druga część Księgi Sofoniasza przynosi sporo nadziei. Szczególnie słowa w rozdziale 3: „Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!» Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz – On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości” (So 3, 15b-17). Choć te słowa skierowane są przede wszystkim do Izraela, dzięki ofierze Pana Jezusa tyczą się także nas. I jak zachęcają!

Po pierwsze, Bóg jest Królem, Mocarzem, Zbawicielem – kimś potężnym, nie słabym; wybawiającym; panującym w całym majestacie królewskim.

Po drugie, ten wspaniały Król jest z nami, więc nie musimy się niczego bać! Nasze ręce mają nie słabnąć – czytaj: nie poddawajmy się, bo On jest z nami!

Po trzecie, Bóg nie tylko nas zbawia (zbawia wiecznie i wybawia na co dzień), ale też cieszy się nami – wręcz wznosi okrzyk radości! Czyż to nie wspaniałe?!

W trakcie tego Adwentu nie tylko zajrzyjmy w nasze serca, by sprawdzić stan naszej relacji z Bogiem, ale też zatrzymajmy się, by doświadczyć na nowo, kim On jest dla nas – Mocarzem, Zbawicielem, Emmanuelem (czyli Bogiem z nami) – więc nie musimy się bać i możemy dzielnie trwać mimo wyzwań dnia codziennego!

Uświadommy też sobie Jego miłość do nas i fakt, że On po prostu cieszy się nami – tym, że istniejemy!