Buzujące polityczne emocje przełomu XIX i XX w. wyrażały się nie tylko w czasie ulicznych manifestacji, ale też rozgrywek sportowych, szczególnie piłkarskich. W czwartym odcinku serii „Warszawiak zza rogatek” varsavianista Piotr Otrębski kreśli szerokie tło działalności ruchu narodowego w tym czasie.
Od lat 90. XIX wiek przybierał na sile spór między narodowcami a socjalistami. Sam Roman Dmowski był zwolennikiem wyrażania swoich opinii poprzez popularne wówczas manifestacje.
Twórca ruchu narodowego, stanąwszy w 1983 r. na czele Ligi Polskiej, przekształcił ją w Ligę Narodową. I przeniósł do Warszawy.
Areną politycznych napięć stał się też sport, szczególnie ten masowy – czyli piłka nożna. Poszczególne ugrupowania miały swoje sympatie piłkarskie. Także same kluby sportowe wykazywały inklinacje polityczne. Młodzież narodowa, początkowo kibicująca Koronie Warszawa, sympatie swoje przeniosła potem na Polonię. Kojarzone z idę narodową było także Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”.
Jakie środowiska manifestowały stolicy 1, a jakie – 3 maja? Jaką publikę przyciągały poszczególne kluby sportowe? Gdzie trenowała Polonia zanim przeniosła się na ul. Konwiktorską? Dlaczego narodowcy przestali kibicować Koronie i zaczęli Polonii?
Nie tylko tego dowiadujemy się z krótkiego dokumentu „Manifestacje i sport w służbie polityki”.
Cykl filmów dokumentalnych zrealizowała telewizja SalveNet na zlecenie Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana
Paderewskiego. Ich celem jest przybliżenie widzom postaci twórcy ruchu narodowego oraz związanych z nim miejsc w stolicy.
Tekst przygotowała: sekretarz tygodnika „Idziemy” red. Barbara Stefańska
Zobacz też:
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
