Jesteśmy świadkami

Możemy po ludzku spojrzeć na ich negatywne ustosunkowanie się do Jego słów. Nie było łatwo przyjąć prawdę o Jego mesjańskiej godności. Przecież On pośród nich dorastał, widzieli Go podczas lat młodości, znali dobrze i Jego, i Jego bliskich. Nie mogli więc uwierzyć, że On jest naprawdę Mesjaszem, oczekiwanym przez Izrael, zapowiadanym przez Boże słowo przekazywane przez proroków.

Tę postawę mieszkańców Nazaretu trafnie ocenił Jezus, mówiąc: „Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”. Odwołał się też do dwóch wielkich postaci Starego Testamentu, Eliasza i Elizeusza, wiedząc zapewne, że i On sam podobnie zostanie przyjęty. Niemniej dał im możliwość przyjęcia Dobrej Nowiny.

Opis tego spotkania Zbawiciela z ziomkami w synagodze, przekazany nam w relacji św. Łukasza o głoszeniu Ewangelii przez Jezusa, skłania nas do refleksji nad zadaniem, które Pan powierza każdemu ze swoich uczniów, każdemu z nas. Jest to zadanie głoszenia Jego nauki, dawania świadectwa o treści Jego Ewangelii na drogach naszego codziennego życia. Zadanie to mają realizować nie tylko ci, którzy są obdarzeni szczególnym Bożym mandatem poprzez powołanie kapłańskie czy też do życia konsekrowanego, poprzez posłanie na pracę misyjną czy katechetyczną – do bliższych czy dalszych miejsc… Zadanie świadczenia o Chrystusie Panu otrzymuje każdy, kto przyjmuje sakrament chrztu, a powierzenie tego zadania jest jeszcze bardziej zobowiązujące w czasie otrzymania sakramentu bierzmowania, kiedy to przyjmujący dar Boży mówią o swoim pragnieniu, by Duch Święty ich umacniał „do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad”.

To wyznawanie i postępowanie zgodne z zasadami wiary jest właśnie świadectwem wiary, które najczęściej realizujemy „wśród swoich”, a więc w rodzinnym domu, w miejscu pracy, pośród kolegów i koleżanek ze szkoły czy studiów, spotykając przyjaciół czy sąsiadów… Świadomi jesteśmy, że właśnie w tych sytuacjach codziennego życia to świadczenie o własnej wierze, o gotowości dzielenia się Bożą nauką, o pragnieniu podążania za Jezusem drogą Ewangelii – nie jest rzeczą łatwą. Jest to jednak zadanie, które Chrystus nam powierzył.

Uświadamiając sobie raz jeszcze prawdę, że Bóg pragnie naszego świadectwa w realiach XXI w., pamiętajmy też, że On nie zostawia nas samych w tym trudzie świadectwa, ale pragnie nas swą łaską umacniać. Wytrwale prośmy Go tak, jak prosiliśmy, przyjmując dar Ducha Świętego podczas bierzmowania: by nas wspierał w mężnym świadczeniu o własnej wierze w każdej sytuacji naszej codzienności.