Bóg puszcza oko

Uczniowie po zmartwychwstaniu chaotycznie biegają, targani wątpliwościami. Potem spokojnie zanoszą Ewangelię na cały świat. Maria Magdalena prędko idzie do grobu, by namaścić ciało Jezusa. Uczniowie z Emaus w podskokach wracają do Jerozolimy. Potrzebujemy ruchu w przeżywaniu wiary.

Stąd podczas liturgii mamy różne gesty i znaki. Wyobraźmy sobie, że uczestnicy liturgii zamiast iść, siedzą w ławce podczas Drogi Krzyżowej, procesji z palmami albo rezurekcyjnej. Ruch należy do chrześcijańskiej duchowości. Naszą misją nie są dysputy teologiczne przy okrągłym stole albo nieustanne słuchanie lepszej czy gorszej homilii w kościele. Musimy wyjść – ruszyć się z miejsca.

Każda Eucharystia kończy się słowami: „Idźcie w pokoju Chrystusa”. Mówiąc inaczej: idźcie z tym pokojem, którego doświadczacie na Mszy Świętej; idźcie z nim dalej – do swojego domu, miejsca pracy czy nauki, pod trzepak ze znajomymi albo na grilla z przyjaciółmi. Róbcie to za darmo i z przekonaniem.

Bóg mówi: przyjdź z tym wszystkim, co jest w twoim sercu i zobacz moje działanie w twoim życiu. Widzisz, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem moich przyjaciół na orlich skrzydłach. Wyciągam do ciebie rękę już wtedy, gdy jesteś bezsilny! Syn umarł za ciebie już wtedy, gdy byłeś grzesznikiem. Nałóż na swoją codzienność kalkę Dobrej Nowiny o moim odkupieniu. A potem „idźcie w pokoju Chrystusa”.

Mało tego! „Głoście: bliskie jest Królestwo niebieskie”. Królestwo Pana Boga jest tak blisko nas. Dotknij dłonią swojego serca. Czujesz jego bicie? Tak blisko ciebie jest królestwo, w którym mieszka Bóg, Dobro w najczystszej postaci.

Widzisz dobro w zasięgu wzroku, to doświadczane codziennie od Boga i ludzi? Umiesz cieszyć się szczęściem? Idź i opowiadaj o tym! Wszystko, czego nie pokażemy słowem, możemy pokazać życiem. Potrzeba świadectwa, bo wiarę przekazuje się życiem.

Chciej żyć w takim środowisku. Mów o tym innym i staraj się budować taki świat. On zaczyna się w zasięgu twojej ręki – nie od budowania studni w dalekiej Afryce, ale w twoim domu, na osiedlu, podczas zebrania firmowego, na domówce i tuż po wyjściu z kościoła… Od tego, czy będziemy rozsiewali dobro wokół siebie, zależy też i to, czy będziemy to dobro wokół dostrzegali.

Pan Bóg puszcza oko do każdego i mówi: idź i powiedz wszystkim, że twoje życie w wierze jest fantastyczne, zalewaj tym media społecznościowe, przyznaj się przed znajomymi i sąsiadami.

Spróbujmy tak w tym tygodniu. Jezus będzie nam jak orzeł, który niesie na skrzydłach.