Święci z Gocławka

Parafia powstała 70 lat temu, w 1949 r. Zakładał ją ks. prałat Wacław Karłowicz – znany duszpasterz środowisk patriotycznych, kapelan powstania warszawskiego i kustosz pamięci narodowej. W latach komuny walczył o pamięć o zbrodni katyńskiej. Władze nie zatwierdziły mu planów budowy świątyni parafialnej, dlatego wierni przez lata gromadzili się w kaplicy, początkowo drewnianej, potem murowanej. Budowę obecnego kościoła rozpoczął w 2004 r. ks. prałat Szczepan Stalpiński.

Parafię erygował kard. Stefan Wyszyński. – Jak zaświadcza kronika parafialna, właśnie z sympatii do ks. Karłowicza Prymas wybrał kościołowi na patrona św. Wacława – tłumaczy proboszcz, który sam dobrze pamięta kard. Wyszyńskiego, ponieważ – jak wspomina – należał do ostatniego rocznika alumnów przez niego wyświęconych. Dziś w kościele wisi obraz Prymasa Tysiąclecia, a wierni w każdy piątek modlą się o rychłą beatyfikację czcigodnego sługi Bożego. Pamięć o kard. Wyszyńskim podtrzymuje działający na terenie parafii Instytut Prymasowski.

U św. Wacława nie zapomina się także o patronie. W kościele znajduje się wizerunek tego księcia z dynastii Przemyślidów, z X w., 28-letniego męczennika, patrona Czech, są też wystawione jego relikwie. Co piątek wierni gromadzą się na modlitwie Litanią do św. Wacława.

W świątyni można też zobaczyć wizerunek bp. Józefa Sebastiana Pelczara, świętego założyciela sióstr sercanek, które mają klasztor na terenie parafii. Siostry prowadzą przedszkole, katechizują w szkole, pracują w zakrystii. – Na pięćdziesięciolecie klasztoru, jeszcze zanim zostałem proboszczem, parafia otrzymała obraz bp. Pelczara. Pomyślałem, że skoro siostry obliczanki są równie długo w naszej parafii, to zasługują na takie samo upamiętnienie, i zamówiłem portret bł. Honorata Koźmińskiego, który założył Zgromadzenie Sióstr Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza – opowiada ks. Uzdowski.

– W ramach modlitw o powołania kapłańskie i zakonne zapraszałem zgromadzenia z relikwiami ich założycieli, wśród nich także siostry loretanki z figurą Matki Bożej. Od tego zaczęła się jej peregrynacja po diecezji – dodaje proboszcz.

Ksiądz Uzdowski odpowiada za wystrój świątyni parafialnej: począwszy od ławek, poprzez żyrandole, balustradę, konfesjonały, a na wyposażeniu zakrystii skończywszy. Kościół został odnowiony wewnątrz i na zewnątrz. Podobnie plebania i dom parafialny. W tych ostatnich podjęty został remont, który jeszcze trwa. – Nie wszędzie są jeszcze podłogi, a pomieszczenia wymagają odmalowania – mówi proboszcz.

Parafia liczy 8 tys. ludzi. Parafianie są życzliwi, rozmodleni i na swój sposób ofiarni. Około jedna czwarta mieszkańców uczestniczy w niedzielnej Mszy Świętej. Często korzystają z sakramentów świętych. Nie brak modlitwy za ojczyznę, Kościół diecezjalny i o powołania. – Co roku w rocznicę bitwy grochowskiej 1830 r. modlimy się przy grobach poległych żołnierzy – mówi proboszcz. Wierni nie zapominają też o swoich pasterzach. Działa tu apostolat Margaretka. Jego członkowie każdego dnia modlą się za księży pracujących w parafii.

Wnętrze świątyni jest skromne. Do ołtarza głównego prowadzi długi szpaler wizerunków świętych związanych z parafią, którym towarzyszą obrazy Matki Bożej Częstochowskiej i Jezusa Miłosiernego. Piękno symetrii kościoła zachęca do modlitwy. We wtorki Rycerze Niepokalanej odmawiają Litanię do św. Maksymiliana. W parafii działają też dwa kręgi Domowego Kościoła, jest grupa Caritas i biblioteka. Liczna jest wspólnota rodziców, którzy odmawiają Różaniec za dzieci.

Przy kościele organizowane są „randki dla zakochanych”. – Raz w miesiącu młodzi ludzie z naszej parafii przychodzą porozmawiać przy kawie i ciastku. Chcemy w ten sposób stworzyć przestrzeń do spotkań dla osób wierzących, które poszukują swojej drugiej połowy – tłumaczy ks. Uzdowski. W duszpasterstwie proboszcza wspierają wikariusze: ks. Krzysztof Mikołajek i ks. Roger Gładki oraz rezydent ks. Tadeusz Regucki.

W sobotę, 28 września, przypada wspomnienie św. Wacława. To dzień odpustu parafialnego. – Zapraszamy do wspólnej modlitwy – zachęca proboszcz.