"Nie dał się oderwać od Chrystusa". Pogrzeb śp. kard. Zenona Grocholewskiego

Pochodzący z Wielkopolski kard. Zenon Grocholewski, był bliskim współpracownikiem św. Jana Pawła II, Benedykta XVI i papieża Franciszka. Wieloletni prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego zmarł 17 lipca w Rzymie w wieku 80 lat.

We Mszy świętej żałobnej uczestniczyli przedstawiciele polskiego Episkopatu, władz państwowych i samorządowych.

Abp Jędraszewski w homilii zwrócił uwagę na jednoznaczność i bezkompromisowość śp. kard. Grocholewskiego.

„Z całą pewnością można o nim powiedzieć: był niezłomnym żołnierzem w służbie prawdzie – i to niezależnie od areopagu, na którym przychodziło mu występować i dawać o niej świadectwo: czy były to zacisza Sygnatury Apostolskiej, gdzie rozstrzygał wiele skomplikowanych spraw sądowych, przesyłanych do tego urzędu z całego świata; czy były to aule uniwersytetów Gregoriańskiego i Laterańskiego, których był niezwykle cenionym profesorem prawa kanonicznego; czy były to biura Kongregacji Wychowania Katolickiego, której urząd prefekta pełnił przez szesnaście lat" – powiedział.

Metropolita krakowski wspomniał również, że kardynał był gorącym patriotą. W swojej prywatnej kaplicy w Rzymie wielokrotnie sprawował Msze święte w intencji ojczyzny i prezydenta, w jego kardynalskim herbie umieszczony został polski orzeł.

W czasie homilii abp Marek Jędraszewski odwołał się m.in. do słów św. Jana Chrzciciela, którego kard. Zenon Grocholewski wybrał swoim patronem – na prymicyjnym obrazku umieścił jego słowa „Potrzeba, by On wzrastał” (J 3, 30). Te same słowa, tym razem w języku łacińskim – Illum oportet crescere – znalazły się w jego herbie, najpierw biskupim, a następnie kardynalskim. Te same słowa widnieją również na wszystkich okolicznościowych obrazkach związanych z obchodzonymi przez niego kolejnymi rocznicami przyjęcia kapłaństwa i biskupstwa.

Przejawiała się w tym niezwykła stałość prezbitera, biskupa i kardynała Zenona Grocholewskiego w wiernym kroczeniu drogą wyznaczoną przed wiekami przez św. Jana Chrzciciela"

– mówił hierarcha.

Nie dać się oderwać od Chrystusa, ulegając głosom tego świata i osobistym słabościom; wręcz przeciwnie, cieszyć się i radować z czci i chwały, jaką On odbiera od ludzi; znajdować, na koniec, fundament dla tej wierności i dla tej radości w żarliwej wierze w Jezusa Chrystusa Syna Bożego – oto postawa św. Jana Chrzciciela. Oto postawa, którą u progu swego kapłańskiego życia obrał diakon Zenon Grocholewski i którą starał się wiernie urzeczywistniać poprzez 57 lat wiernej służby Kościołowi

– podkreślił metropolita krakowski.

Po Mszy św. trumna z ciałem śp. kard. Zenona Grocholewskiego została złożona w podziemiach katedry, w krypcie biskupów poznańskich. Zostali tu pochowani m.in. kardynałowie Mieczysław Ledóchowski i Bolesław Filipiak. Obrzędom złożenia trumny przewodniczył metropolita poznański, przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki.

Fot. PAP/Jakub Kaczmarczyk

Publikujemy pełną treść homilii abp Marka Jędraszewskiego:

„Bogu w Trójcy Przenajświętszej pragnę wyrazić wdzięczność i uwielbienie za dar życia i kapłaństwa oraz wszystkie otrzymane łaski. Niech Bóg będzie uwielbiony” – pisał w Poniedziałek Wielkanocny 2 kwietnia 2018 roku, dokładnie w 13. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II Wielkiego, w swym duchowym Testamencie śp. Zenon Kardynał Grocholewski. Dwa zatem były dla niego największe dary, które od Boga otrzymał i za które pragnął Go nieustannie wielbić – życie i kapłaństwo. W urzeczywistnianiu i w ewangelijnym pomnażaniu tych darów towarzyszyli mu dwaj święci Patronowie. Pierwszym z nich był św. Zenon, męczennik rzymski, którego imię otrzymał na chrzcie świętym; drugim – wybrany na całą kapłańską drogę i posługiwanie w Kościele św. Jan Chrzciciel.

Trudno dzisiaj powiedzieć, dlaczego urodzony prawie 81 lat temu, dnia 11 października 1939 roku, w wielkopolskich Bródkach chłopiec otrzymał imię rzymskiego męczennika. Dzień urodzin śp. Kardynała przypadł na pierwsze dni II wojny światowej. Wobec jego Mamy, Józefy, w dużej mierze spełniły się słowa Pana Jezusa o matkach, przeżywających swe macierzyństwo w czasach wojennych: „Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni” (Mk 13, 17). Przed wojną państwo Grocholewscy mieszkali w Sępolnie, tuż przy ówczesnej granicy polsko-niemieckiej, gdzie pan Stanisław jako kupiec cieszył się wielkim szacunkiem nie tylko ze strony Polaków, ale także i Niemców. Najazd hitlerowskich wojsk niemieckich na Polskę dnia 1 września 1939 roku sprawił, że wielu mieszkańców Wielkopolski uchodziło przed wrogiem w głąb Kraju. Wśród nich była także rodzina państwa Grocholewskich. Pani Józefa była wtedy w ósmym miesiącu ciąży. Nieludzko zmęczona i wyczerpana, wraz z najbliższymi zatrzymała się w Bródkach. Tam właśnie w bardzo trudnych warunkach wydała na świat synka, którego życie od samego początku było zagrożone. W tej sytuacji ochrzczono go dwa dni później, nadając imię Zenon.