W diecezji legnickiej często nawiązuje się do idei związanej z bitwą pod Legnicą. Co roku organizowane są uroczyste obchody jej rocznicy połączone z pielgrzymką służb mundurowych do Legnickiego Pola. Główne sanktuarium diecezji, Krzeszów, powstało właśnie za sprawą księżnej Anny, która ufundowała tam klasztor benedyktynów. Niedaleko, w Trzebnicy, znajduje się też sanktuarium św. Jadwigi. – Skoro mieszkamy na legnickiej ziemi, jesteśmy zobowiązani, by wracać do tych wydarzeń – zwraca uwagę ks. Drożdż. – Tożsamość Europy jest ściśle związana z chrześcijaństwem. Bitwa pod Legnicą uczy, żeby troszczyć się o swoją wiarę. By nie gubić tego, co zostało nam przekazane przez pokolenia, ale odkryć własną tożsamość i uczynić z niej trampolinę rozwoju.
SZLAKIEM ZABYTKÓW
W samej Legnicy też znajdziemy wiele śladów pamięci o bitwie. Na placu przed budynkiem kurii stoi obelisk wzniesiony w 760. rocznicę walki z Mongołami. Znajdują się na nim płaskorzeźby Henryka i św. Jadwigi, a także cytat z homilii Jana Pawła II, którą wygłosił w Legnicy 2 czerwca 1997 r.: „Legnica to miejsce historyczne, na którym książę piastowski Henryk Pobożny, syn św. Jadwigi, stawił czoło najeźdźcom ze wschodu (…). Oddając życie za powierzony Jego władzy lud, równocześnie oddał je za wiarę Chrystusowi”.– Chcielibyśmy, żeby powstał jeszcze jeden pomnik Henryka Pobożnego, na Placu Słowiańskim. Zastąpiłby znajdujący się tam obecnie pomnik przyjaźni polsko-radzieckiej. Jednak prezydent miasta jest temu przeciwny – mówi z żalem Stanisław Andrzej Potycz.
Legnickie Stare Miasto zdobią zabytkowe kamienice. Górują nad nimi dwie świątynie: katedra i kościół Najświętszej Maryi Panny, obecnie protestancki. W środku są dwa witraże poświęcone Henrykowi Pobożnemu. – Podobno książę w przeddzień bitwy uczestniczył tu we Mszy Świętej. – opowiada Potycz. – Według legendy, kiedy wychodził z kościoła, z dachu spadła dachówka i roztrzaskała się pod jego stopami. Potraktowano to jako zły znak.
Nieopodal znajduje się Zamek Piastowski z XII w. W 1241 r. został skutecznie obroniony przed mongolskim najazdem. Choć pod koniec II wojny światowej uległ zniszczeniu, w latach 60. odbudowano go. – Jedna z wież nosi imię św. Jadwigi. Znajduje się tam Zielona Komnata, z której podobno korzystała święta. Wieża niedawno została wyremontowana i jesienią ma być udostępniona zwiedzającym – zapowiada prezes DLP ’90.
– Na dziedzińcu odkryto też pozostałości kaplicy, w której ponoć modliła się książęca para.
Choć źródła historyczne nie określają z całą pewnością miejsca bitwy, przyjmuje się, że to okolice dzisiejszej miejscowości Legnickie Pole, 10 km od Legnicy. Warto się tam wybrać – najlepiej samochodem, bo w okresie wakacyjnym trudno znaleźć informacje o kursujących tam autobusach. Najważniejszą atrakcją turystyczną jest Muzeum Bitwy Legnickiej, usytuowane w budynku dawnego kościoła Świętej Trójcy i Najświętszej Maryi Panny. – Prawdopodobnie właśnie w tym miejscu Henryk stracił życie. Jego matka ufundowała tu drewnianą kaplicę, a później postawiono kościół, którym opiekowali się benedyktyni – opowiada Iwona Nosko-Sułkowska, kierownik oddziału muzeum. – W czasie reformacji budynek przeszedł w ręce protestantów, a po II wojnie światowej został zaadaptowany na muzeum.
Iwona Nosko-Sułkowska jako mieszkanka Legnickiego Pola sama zaczęła się interesować historią bitwy pod Legnicą. 9 lat temu, gdy szukano nowego pracownika muzeum, postanowiła spróbować swoich sił. – Pokochałam tę pracę, można powiedzieć, że to moja pasja – wyznaje. – Zwiedzający są zadowoleni, że opowiadam z takim zaangażowaniem. A ja po prostu nie potrafię inaczej – śmieje się.
.jpg)
Co? Gdzie? Kiedy?
