Śpiew to credo mojego działania, bo śpiew jest największym nośnikiem modliwy i energii jaka istnieje od samego Stwórcy – mówił Symcha Keller przewodniczący Rady Religijnej Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP podczas inauguracyjnego spotkania Dnia Judaizmu w Warszawie.
Wydarzenie pod hasłem „Historia Żydów warszawskich” , które odbyło się 16 stycznia w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej zorganizowało Koło Naukowe Judaistów Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Wziął w nim udział m.in. bp Rafał Markowski.
Ks. Andrzej Tulej rozpoczął spotkanie od przypomnienia historii obchodów Dnia Judaizmu w Polsce. – To już 21. obchody tego dnia, a 3. w Warszawie. Staramy się, by składały się one z trzech elementów. Pierwszym elementem jest modlitwa, najlepiej ta wspólna – z Żydami. Drugi jest element to wymiar edukacyjny i myślę, że to temu służy to spotkanie, na którym studenci opowiedzą historię Żydów w Warszawie. Trzeci element to element kulturowy – podkreślił.
Organizatorzy wydarzenia, studenci z Koła Naukowego Judaistów Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego przedstawili historię Żydów zamieszkałych w Warszawie od XV wieku, kiedy pojawiły się o nich pierwsze wzmianki aż do czasów powojennych.
Uczestnicy spotkania mieli też okazję usłyszeć śpiew Symcha Kellera, który jest związany z kulturą chasydzką. Keller zauważył, że to właśnie na tej ziemi kultura ta rozkwitła, a teraz prawie nie istnieje. – Śpiew to credo mojego działania, bo śpiew jest największym nośnikiem modliwy i energii jaka istnieje od samego Stwórcy – powiedział. Kantor zaśpiewał m.in. "Pieśń nad pieśniami", fragmenty psalmów oraz modlitwy, które Żydzi śpiewają podczas szabatu.
Na zakończenie spotkania bp Markowski podziękował wszystkim za przybycie.
Obchody Dnia Judaizmu organizuje co roku inna polska diecezja wraz z Komitetem KEP ds. Dialogu z Judaizmem we współpracy z lokalnymi władzami samorządowymi, miejskimi i wojewódzkimi. W tym roku gospodarzem obchodów centralnych jest Warszawa.
Ogólnopolski Dzień Judaizmu został ustanowiony przez Konferencję Episkopatu Polski w 1997 r. Jego celem jest rozwój dialogu chrześcijańsko-żydowskiego, a także modlitwa i refleksja nad związkami obu religii.
Dzień Judaizmu ma pomóc katolikom w odkrywaniu judaistycznych korzeni chrześcijaństwa oraz pogłębianiu świadomości – jak nauczał Jan Paweł II – że religia żydowska nie jest wobec chrześcijaństwa rzeczywistością zewnętrzną, lecz "czymś wewnętrznym, oraz że nasz stosunek do niej jest inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii".
Zgodnie z założeniami Episkopatu, Dzień Judaizmu ma przybliżać nauczanie Kościoła po II Soborze Watykańskim na temat Żydów i ich religii oraz ukazywać antysemityzm jako grzech. Jest to też okazja do propagowania posoborowego wyjaśniania tekstów Pisma Świętego, które w przeszłości mogły być interpretowane w sposób antyjudaistyczny i antysemicki.
Po raz pierwszy Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce obchodzono w 1998 r. w Warszawie. W międzyczasie odbyły się w największych polskich miastach.
Obecnie do gmin żydowskich w Polsce należy ok. 6 tys. osób, natomiast społeczność Żydów w Polsce szacuje się na ok. 20 tys.
Co? Gdzie? Kiedy?
