Po królewsku

O pójście drogą zawierzenia Mędrców ze Wschodu, którzy poprzez różne okoliczności dotarli do Jezusa, zaapelował do wiernych archidiecezji częstochowskiej abp Wacław Depo. Przewodniczył on Mszy Świętej w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie.

Łódzkie uroczystości rozpoczęła Msza Święta w kościele Zesłania Ducha Świętego przy placu Wolności. Przewodniczył jej żegnający się z Łodzią abp Marek Jędraszewski. – Chrystus objawił się wszystkim, także narodom pogańskim, przynosząc im światło – mówił. – Światło na drogach ich życia, by nie błądzili, nie zderzali się z niedostrzegalnymi przez nich murami i trudnościami, aby, wiedzeni światłem Chrystusa, szli odważnie na ostateczne z Nim spotkanie, w domu Ojca bogatego w Miłosierdzie.

– Nazywają nas niekiedy „kościółkowymi” – powiedział abp Jędraszewski. – W tym sformułowaniu pobrzmiewa nuta lekceważenia, pobłażania, kpiny. Ale ważne jest w nim jedno: jesteście inni – inni od tego, czym żyje współczesny świat. Idąc za Jezusem, należy liczyć się z trudnościami.

Bez ewakuacji

– Orszak Trzech Króli pokazuje, że w Polsce możliwe są inicjatywy, które skupiają się wokół tradycji religijnych czy republikańskich, i to one budują wspólnotę wartości – mówi Dariusz Karłowicz, prezes Fundacji Świętego Mikołaja, filozof, pomysłodawca akcji. – Kiedy wpadłem na pomysł Orszaku, on już „wisiał w powietrzu” – politycy od jakiegoś czasu myśleli o uczynieniu 6 stycznia dniem wolnym. Po pierwszym orszaku przeczytałem, że odrodziła się wielowiekowa tradycja warszawska. Takiej tradycji nie było, ale to pokazuje, jak naturalnie wpisała się ona w nasze potrzeby. To cieszy tym bardziej, im bardziej postępuje sekularyzacja, czyli tracenie z pola widzenia wartości chrześcijańskich.

Dariusz Karłowicz podkreśla, że polski Orszak nie jest imitacją choćby tego hiszpańskiego, bo wymyślając go, nie wiedział o tradycji na Półwyspie Iberyjskim. – Tam zresztą jest to wydarzenie ludyczne – zaznacza. – U nas to wydarzenie religijne, choć nie liturgiczne, a nad nim powiewa duch Jana Pawła II: teatr, rodzina, spotkanie, medytacja Pisma Świętego. Przed pierwszym Orszakiem o poprowadzenie swoich owiec poprosiliśmy wówczas jeszcze abp. Kazimierza Nycza. Proszę sobie wyobrazić, że tak się wczuł w rolę, że przyszedł w góralskiej baranicy!

– To powszechne sursum corda, niezwykle masowe wydarzenie, choć przecież nie przy piknikowej pogodzie – mówi jego pomysłodawca. – Według Miltona jednym z imion diabła jest „konieczność”. Orszak to akt wolności. Próbuje nam się wmówić, że to, co Kościół może ze współczesnym światem, to negocjować harmonogram ewakuacji. Orszaki pokazują, że o żadnej ewakuacji nie ma mowy, zajęła się od nich Polska, jak ogień zajmuje wysuszony las – podsumowuje Dariusz Karłowicz.

Orszak Trzech Króli to największe na świecie jasełka. Liczba polskich miast biorących udział w Orszakach od ubiegłego roku wzrosła o prawie sto! Nie odstraszył nas kilkunastostopniowy mróz.

Orszaki nawiązują też do polskiej tradycji kolędowania i wystawiania scen związanych z Bożym Narodzeniem. Wielu uczestników strojami nawiązywało do początków polskiego chrześcijaństwa – 1050 lat temu nam też po raz pierwszy objawił się Chrystus.

Na koniec ważna rzecz: do stajenki, wbrew temu, co sądzą niektórzy posłowie, doszło tradycyjnie trzech, a nie sześciu króli; na szczęście nie było też wśród nich Belzebuba.