A myśmy się spodziewali

Najpierw dlatego, że ktoś ich najmuje godzinę przed zamknięciem, później – że otrzymują tyle samo, co pracujący znacznie dłużej. Ci ostatni są nie tylko zdziwieni: są rozczarowani. Zupełnie niepotrzebnie, bo przecież o tyle umówili się z właścicielem winnicy. Nikt ich nie oszukał.

Tak często oczekiwania nas rozczarowują. Głównie dlatego, że wydaje nam się, jak to wiele nam się należy. Kiedy jednak życie przynosi odmienny scenariusz, wtedy mamy pretensje do Reżysera.

Zdarza się dość często, że postępując w sposób właściwy, zgodnie z zasadami, nie naruszając norm, bardzo głośno domagamy się kary dla nieprzestrzegających porządku. Kiedy jednak sami zrobimy coś złego, złamiemy prawo – prosimy o mniejszy wymiar kary czy nawet ułaskawienie. Trafnym przykładem byłoby przywołanie rozmowy z policjantem, kiedy to kierujący samochodem znajduje mnóstwo wytłumaczeń na bezsensowność obowiązującego przepisu i jeszcze więcej uzasadnień, dlaczego postąpił tak, a nie inaczej.

Ogromną trudność sprawia nam pogodzenie sprawiedliwość z miłosierdziem. Może właśnie dlatego, że „myśli moje nie są myślami waszymi, ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan” (Iz 55,8). Tak trudno przychodzi nam zrozumieć Bożą logikę, zwłaszcza jeśli skupimy się jedynie na prawie. „Prawo ma stać na straży porządku, a nie sprawiedliwości” – usłyszałem kiedyś z ust pana mecenasa. Nie było tam miejsca dla wrażliwości na szeroko rozumianą biedę ludzką.

Jezus nauczający na kartach Ewangelii wielokrotnie wskazuje, że należy przede wszystkim dostrzegać człowieka. Skrywszy się za przepisami, łatwo wytłumaczyć swoją obojętność. Zaprzeczyć miłosierdziu, zasłaniając się sprawiedliwością.

Przypowieść o robotnikach w winnicy powinna mobilizować nas do modlitwy za siebie nawzajem. Zwłaszcza za tych, którzy pogubili się w życiu i którym trudno przychodzi odróżniać dobro od zła. „Łatwiej jest Bogu powstrzymać gniew, aniżeli miłosierdzie” – poucza Augustyn, interpretując Księgę Ozeasza (11,1nn). Te słowa powinny napełniać nas nadzieją, że nigdy nie jest za późno…