Komentarze do czytań - Czwartek, XXVIII Tydzień zwykły

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: s. Joanna Ewa Koszałka FMA

Pierwsze czytanie: Ef 1,1-10

Możemy zatrzymać słowa dzisiejszego czytania na poziomie zrozumienia, albo pozwolić im wprowadzić się na głębię, uświadamiając sobie wielkość planu, który już przed założeniem świata, przed dziełem stworzenia zaistniał w pełnym miłości zamyśle Boga. Kolejny raz towarzyszy nam radość i jednocześnie stan wielkiego zadziwienia, nawet jeśli umiemy ten tekst na pamięć, bo odczytujemy go przynajmniej raz na tydzień, w każdy poniedziałkowy wieczór, modląc się Liturgią uświęcania czasu. Wybranie w Chrystusie jest wywyższeniem, bo wprowadza nas w tajemnicę Bożego życia, Trynitarnej miłości Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Czym jest błogosławieństwo, jakiego doświadczyła ludzkość? Darem darmo danym, dobrem, które staje się udziałem występnych wyniesionych do godności synów Bożych przez krew Jezusa. Dlaczego aż tak? Skoro wybrał nas, przeznaczył i obdarzył znaczy, że to Bóg jest Tym, który działa. To tajemnica Jego woli i hojność bogactwa Jego łaski. Autor Listu do Efezjan wzywa nas do błogosławienia Boga za dokonane przez Chrystusa zbawienie. Nie znaczy, że błogosławiąc Boga, dodajemy cokolwiek do Jego bogactwa. Choć działanie Boga: Ojca, Syna i Ducha dotyczy zbawienia człowieka, to celem całej historii zbawienia nie jest człowiek, ale chwała samego Boga.  

Psalm responsoryjny: Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4. 5-6    

W psalmie podejmujemy to, do czego zostaliśmy wezwani: do publicznego wychwalania potęgi Boga i składania uroczystego, radosnego dziękczynienia za cuda, jakich doświadczamy. Nasz śpiew pochwalny, nową pieśń, powinni usłyszeć także ci, którzy Boga nie znają jako zaproszenie do poznania Jego miłosierdzia, ci, którzy wątpią - do umocnienia wiary, ci, którzy się oddalili - do zawrócenia z tej drogi i powrotu do Tego, który wybawia.

Ewangelia: Łk 11,47-54

Trudno nie zauważyć swoistego przeskoku z pełnego radości i entuzjazmu śpiewu psalmu chwalącego Boga za zbawienie w surowość Jezusowych biada skierowanych do uczonych w Piśmie, którzy sądzili, że dzięki znajomości Pism zapewnili już sobie zbawienie. Upomnienie, które przez dwadzieścia wieków nie straciło na aktualności. Wypaczanie prawdy Bożych słów na swoją korzyść, wciąganie innych fałszywą pobożnością to zacieranie prostych dróg Ewangelii.