W poprzednich numerach pisałem o wyświetlanych w kinach studyjnych filmach, ważnych ze względu na tematykę i przesłanie. Francuski utwór „Houria”, który pojawił się ostatnio na ekranach, okazał się także ciekawostką repertuarową.
Obraz ten, wyprodukowany przez francuskich producentów, można określić jako arabską (algierską) odmianę współczesnego feminizmu. Ciekawostką jest fakt, że autorka filmu, urodzona w Moskwie w byłym ZSRR, pochodząca z rosyjsko-arabskiej rodziny, po ukończeniu szkoły przeniosła się do Paryża i tam rozpoczęła karierę filmową. Francuscy ludzie kultury żywo interesują się byłymi koloniami w Afryce, a ze szczególną nostalgią spoglądają na Algierię, swą byłą metropolię.
Akcja filmu „Houria” rozgrywa się właśnie w Algierii po zakończonej przed dwudziestu laty krwawej wojnie domowej, naznaczonej porachunkami terrorystycznych klanów. Bohaterką utworu jest młodziutka i utalentowana Houria, marząca o karierze tancerki klasycznej. Dziewczyna pilnie ćwiczy przed występem w „Jeziorze łabędzim”, a wieczorami zarabia na życie jako sprzątaczka i obstawiająca nielegalne walki zwierząt. Po wygraniu dużej sumy zostaje obrabowana i pobita przez byłego terrorystę, wypuszczonego z więzienia po amnestii.
To dramatyczne wydarzenie uruchomi lawinę zdarzeń. Po doznanej kontuzji nogi Houria musi porzucić ćwiczenia w balecie. Podczas sesji terapeutycznych poznaje kobiety doświadczone podobnie jak ona. Jednocześnie domaga się od policji postawienia przed sądem sprawcy jej nieszczęścia, co spotyka się z oporem i strachem funkcjonariuszy. Kolejne wydarzenia obserwujemy przez pryzmat doznań głównej bohaterki i grupy otaczających ją kobiet. Napotkani po drodze mężczyźni wyglądają w większości na egoistów i łajdaków. Dlatego na początku wspomniałem, że film sprawia wrażenie arabskiego manifestu feministycznego.
Obraz współczesnej Algierii jest tu wybitnie pesymistyczny i zniechęcający. Wiele kobiet marzy o wyjeździe do Europy, dowiadujemy się jednak, że jedna z koleżanek Hourii przypłaciła życiem nielegalną wyprawę łodzią do Hiszpanii. Autorka prezentuje otwarte zakończenie filmu. Nie wiemy, co stanie się z dziewczyną, jaką drogę wybierze ona w życiu…
W filmie Mounii Meddour z biegiem akcji widzimy coraz więcej realizmu. Od początkowych poetyckich scen fascynacji Hourii ćwiczeniami baletowymi przechodzimy do opowieści społeczno-politycznej o sytuacji kobiet we współczesnej Algierii. Zaletą filmu jest niewątpliwie udział ślicznej i utalentowanej Lyny Khoudri w roli tytułowej. Tak więc producenci francuscy zafundowali nam tu obraz Algierii według swoich wyobrażeń ideologicznych – lewicowych i feministycznych. Myślę jednak, że francuscy artyści powinni bardziej interesować się nieciekawą sytuacją we własnym kraju, a nie nawracać byłą kolonię na swoją ideologię. Może kobiety w Algierii chcą żyć po swojemu?!
„Houria”. Francja, 2022. Scenariusz i reżyseria – Mounia Meddour. Wykonawcy: Lyna Khoudri, Rachida Brakni i inni. Dystrybucja – Best Film
Co? Gdzie? Kiedy?
