Bicie historycznego dzwonu to stara tradycja. Zygmunt odzywa się zawsze w dniu śmierci gospodarzy katedry i członków Krakowskiej Kapituły Katedralnej.
Ks. infułat Janusz Bielański urodził się 25 marca 1939 r. w Różance w województwie lwowskim. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, 23 czerwca 1963 w katedrze na Wawelu otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Karola Wojtyły. Był kolegą rocznikowym kard. Stanisława Dziwisza i bp. Jana Zająca.
Jako wikariusz posługiwał w Paszkówce koło Skawiny, Oświęcimiu i w parafii św. Mikołaja w Krakowie. Był proboszczem w Mydlnikach i duszpasterzem w Nowej Hucie.
W 1983 r. kard. Franciszek Macharski mianował go proboszczem Królewskiej Katedry na Wawelu. Jako gospodarz katedry wielokrotnie przyjmował papieża Jana Pawła II podczas jego pielgrzymek do Ojczyzny.
Jako proboszcz wawelski był niezwykle popularną, barwną postacią. Został zapamiętany w licznych anegdotach. W serca krakowian zapadło jego towarzyszenie Ojcu Świętemu podczas modlitwy brewiarzowej w katedrze na Wawelu w 2002. Oświetlał papieżowi brewiarz, podczas gdy środki społecznego przekazu przez pół godziny transmitowały jego modlitwę w całkowitej ciszy. „To były moje najważniejsze rekolekcje, które będę pamiętał do końca życia” – mówił potem dziennikarzom.
Ze stanowiska proboszcza Katedry ustąpił 2 stycznia 2007 r. w atmosferze podejrzeń o współpracę z Służbą Bezpieczeństwa. Jednocześnie zdecydowanie zaprzeczał tym podejrzeniom.
Ostatni okres życia spędził w Domu Księży Chorych im. św. Franciszka z Asyżu. Zmarł w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie.
.jpg&w=624&h=543 "Dramat zawierzenia. Jak święci ratują nas przed jałowością życia?")
