W wekend byłem na 4 kręgach.
Wczoraj miałem przyjemność odwiedzić dwa nasze kręgi
tylko na krótko.
Ale to radość,
że jest już w św. Patryku cztery stałe kręgi
i dwa w pilotażu.
To fajne małżeństwa.
Z potencjałem.

Mieliśmy o 16.30 Mszę dla osób korzystających z terapii
i warsztatów psychologicznych.
Potem miting dla 12-kroków.
Akurat kończyło 6 grup blisko 3-letnie warsztaty.
W tym dyplomy otrzymało kilka naszych parafianek.
Było mi wiec bardzo miło,
że obecność warsztatów w Parafii
przynosi konkretny owoc.

Trzecią radość sprawili mi nasi księża.
Ksiądz Jan w ramach pielgrzymki zabrał parafian do Traw.
Ksiądz Andrzej opracował kolejny raz fajne zadania i nagrody dla dzieci pierwszokomunijnych.
Ksiądz Karol przygotował bardzo ciekawe kazanie
i do tego kupił 120 książeczek dla dzieci.
Akurat tyle było dzieci.
Wszystko było świetnie skomponowane.
Ks. Karol Wejda organizuje kolonie wakacyjne dla dzieci.
Jest więc bardzo zadowolony z księży.

Ostatnią radością była moja obecność na peregrynajcji relikwii Ulmów.
W sąsiedniej parafii nad Balatonem udało mi się pobyć w nocy prawie do 3.00.
Peregrynacja została ciekawie skonstruowana pod opieką ks > Artura Nagraby i Księdza Roberta Wielądka.
Wracałem zadowolony,
Że uczestniczyłem w takim fajnym wydarzeniu duchowym.

Najbardziej jednoczy nas Eucharystia.
Spożywamy Ciało Chrystusa
i stajemy się Ciałem Chrystusa.
Ono nas jednoczy.
Oprócz Eucharystii działania jednoczące mają wspólnoty.
Obok wspólnot udane są pielgrzymki.
W krótkim czasie poznaje się nowe,
fajne osoby z Parafii.
Obok pielgrzymek najbardziej pomaga
dla integracji wspólnoty parafialnej kawiarenka.
Ludzie odnawiają znajomości.
Ja zawsze idę do kawiarenki,
żeby posiedzieć z jedną, dwiema, trzema ekipami.
Znakiem miłości jest obecność.
Bardzo jestem wdzięczny podejmującym dyżury w kawiarenkach.
A nawet podziwiam ofiarność.
Zaczynaliśmy jeszcze kawiarenką
 w podziemiach kościoła.
Specjalnie na potrzeby kawiarenki przebudowaliśmy
ścianę na plebanii.
Odcięliśmy połowę refektarza księży
a z werandy, kawałka refektarza parafialnego
i dużego korytarza powstała duża przestrzeń.
Dokupiłem stoły i krzesła.
Pomalowaliśmy ściany,
zrobiliśmy wnękę kuchenną,
wymieniliśmy oświetlenie
Wszystko dokonywało się pod nadzorem
projektanta wnętrz,
pani Izy Boguckiej.
W ten sposób plebania jest coraz lepiej wykorzystana.
Odbywa się po kilka spotkań dziennie.
Ma to swoje wady
że trzeba dużo sprzątać.
Budynki się szybciej zużywają.
Smieci, zepsute zamki, wgniecenia, zabrudzenia.
Trzeba otwierać, zamykać, reagować, uważać.
Nie dziwię się księżom,
którzy zamykają plebanię czy kościół.
Nie doświadczą rozczarowania,
że na darmo i na nic starali się.
Ja jednak wierzę,
że nagroda jest u Pana
i takie Prawo Boże,
że trzeba dawać i tracić,
aby potem Pan Jezus wskrzesił.

Dziś wyjechała pielgrzymka jednodniowa
z naszej Parafii do Andrzejewa, Zuzeli, Treblinki i Loretto.
Ks. Jan był w dobrym nastawieniu,
kiedy wyjeżdżali rano.
To już drugi wyjazd ks. Jana.
Wcześniejszy był do Częstochowy.
Niedawno ks. Karol Wejda wrócił z pielgrzymki
po miejscach maryjnych
Francji i Hiszpanii.
Cieszę się z tych udanych pielgrzymek.
Z inicjatyw księży.
Budują one dobre relacje między naszymi parafianami.
Potem łatwiej jest tworzyć wspólnotę Eucharystyczną.
A to przecież centrum wszelkiego życia.

Zbliża się Wigilia Zesłania Ducha Świętego,
która w naszym kościele będzie przeżywana w formie Uwielbienia 24h.
Od Mszy o godz. 8.00 w sobotę
do Mszy o godz. 8.00 w niedzielę Zesłania
będzie trwała w naszym kościele modlitwa uwielbienia
prowadzona przez różne zespoły Uwielbienia.
Będą uwielbiać ludzie z naszej parafii,
zespoły wokalne czy modlitewne z okolicy
oraz kilkoro zaproszonych gości z Polski.
Modlitwa będzie wokół Najświętszego Sakramentu.
Centrum Uwielbienia będzie Msza święta
o godz. 20.00 w sobotę,  
Msza Wigilii Zesłania Ducha Świętego.
Przygotowania nie są proste.
Jest to duża próba dla księdza Karola
i zespołów organizacyjnych.
Nawet kilkoro osób zwracało się do mnie z obawami,
co do zapraszanych gości.
Ja przypominałem,
że jest to czas modlitwy
a nie katechezy z przepowiadaniem.
Duch Święty żyje w swoim kościele.
Nie jest ograniczony działaniem do Mszy Wszechczasów,
Spowiedzi i różańca.
Modlitwa charyzmatyczna,
modlitwa śpiewem, emocjami, wznoszeniem rąk
także należy do nieprzebranych skarbów Kościoła.
Duch Boży może działać, jak chce.
Modlitwa ma nas zmieniać
i być może do kogoś trafi ten rodzaj modlitwy.
A dla kogoś piękna liturgia
i śpiewy gregoriańskie.
Modlitwa myślna, rekolekcje ignacjańskie,
medytacje i adoracja, świętych obcowanie
są np. bazą dla mnie.
Staram się czuwać nad tym,
kto występuje w naszym kościele.
W istocie ponoszę odpowiedzialność,
aktywności naszej Parafii,
za to Uwielbienie 24 także.

Zapewne znajdą się krytycy tego czuwania.
Ale łatwo jest krytykować
a trudniej zrobić coś samemu.
Daj nam, Panie, odwagę i pokorę.
 

Przy pracach na wysokości
panowie ogarniają wszystko,
co jest wysoko, np. krzyż anioły czy krata dzwonnicy.
Sporo jest elementów,
Które trzeba konsultować korygować,
bo dopiero wejście na miejsce pokazuje
szczegółowe problemy.
Do niedzieli powinno się zakończyć
oczyszczanie, oklejanie siatką  w kleju wieży.
Potem pójdą obróbki dekarskie.
Potem tynkowanie.
Mam nadzieję, że z parafianami w niedzielę wybierzemy kolor.
Pierwszą propozycją jest biel nieco bielsza niż teraz.
Dziękuję za wszystkie wpłaty na dach i ściany kościoła.
Wpłynęło 63 koperty i 65 przekazów na konto bankowe Parafii.
Ponadto taca od rozpoczęcia prac zwiększyła się w porównaniu z zeszłym rokiem.
Wystarczy środków na naprawy dekarskie i blacharskie.
Także na naprawę i pomalowanie ściany frontowej i jednej ściany bocznej.
Czekam na propozycje koloru od parafian.
Najczęściej proponowany kolor to czysty biały,
bo już w bryle kościoła występują 4 kolory.
Ciekawy próbnik z kolorami jest w zakrystii.
Jesteśmy z fachowcami otwarci na wszystkie propozycje kolorystyczne.
Szczególnie interesuje mnie głos radnych z rady gospodarczej.
W najbliższych latach, w miarę środków,
jak Bóg pośle dobrych ludzi,
na ten kolor odnowimy pozostałe dwie ściany kościoła i elewację plebanii.
Pracujący na dachu potwierdzają,
że poziom spękania pierwotnego tynku był już znaczny.
Z czasem odpadałyby kawałki tynku.
Wygląda, że dobrze iż sponsorzy
pozwalający rozpocząć pracę trafili się teraz.
Przeglądy budowlane nakazywały te prace,
ale nie było kasy,
aby je zaczynać.
Dobry jest Bóg,
że natchnął ludzi świeckich do takiej pomocy.

Zawsze jadąc na rekolekcje mówię:
Ja Tobie, Jezu, oddaje ten czas,
Ty miej wszystko w opiece.
Nie ma lepszego opiekuna.
Jednak wracając z rekolekcji
zadaję pytanie,
jaka tam „pięta zostanie mi zmiażdżona”.
Jaka tam niespodzianka czeka?
Bo za rekolekcje diabeł się mści.
Trzy razy rekolekcje opłaciłem
stłuczką samochodową.
Przed tymi rekolekcjami przyszła Pani z apostazją.
Taki prezent od diabła na imieniny.
To zawsze jest dla mnie jak cios w żołądek.
Na razie po powrocie nie widać innych ciosów.
Jedyną przykrością jest przez 6 dni lejąca się woda
w jednym kranie, w piwnicy kościoła.
Tydzień temu Pan Andrzej naprawiał awarię wody
w łazience w kościele.
Na ten czas zakręcił wodę.
Ktoś z AA odkręcił kran we wtorek
-wówczas bezskutecznie
Po przywróceniu obiegu wody
płynęła ona sobie do umywalki.
Piwnicy używa tylko AA.
Oczywiście rachunek za wodę będzie dużo większy,
ktoś z pracowników nie dostanie planowanej premii miesięcznej.
Takie trudności-przykrości są pieczęcią,
że warto wyjeżdżać.
Bo człowiek,
który się nawraca,
jest przykrością dla diabłów i radością aniołów.

p.s. Właśnie padła zmywarka i ekspres do kawy.

Z Bożą pomocą udało mi się
spędzić 8 dni na rekolekcjach ignacjańskich.
Tym razem w Pietrowicach Wielkich.
U Sióstr Zawierzanek
Trwa w domach rekolekcyjnych Sióstr
nieustanna, całodobowa adoracja Najświętszego Sakramentu.
Poza tym Ojciec Mokrzycki SJ,
jest osobą, którego interpretacja rekolekcji
i spójność teologii bardzo mi odpowiada.
Wydaje mi się najbardziej głęboka i jednoznacznie katolicka.
Paschalna i chrystocentryczna.
Miałem okazję uczestniczyć w rekolekcjach ignacjańskich
i byłem krócej czy dłużej w innych domach rekolekcyjnych.
U Sióstr odpowiada mi atmosfera, jasność Zmrtwychwstania,
koncentracja modlitewna na Chrystusie Eucharystycznym.
Bonusem była tym razem pogoda w Pietrowicach Wielkich.
Kwitł jeszcze rzepak
i pola rozjaśnione zóltymi pasami były przepiękne.