Tatuaż z henny

fot.Mee Nee/Unsplash

Tę tymczasową ozdobę powszechnie wykonuje się w krajach Bliskiego Wschodu i Azji Południowej – powierzchniowo, bez igły i wstrzykiwania pod skórę. Henna to naturalny barwnik pozyskiwany z liści oraz pędów drzewiastej rośliny zwanej lawsonią bezbronną. Pochodzi z obszarów tropikalnych Afryki (Egipt, Etiopia, Somalia) oraz Azji (Indie, Pakistan, Sri Lanka).

Henną od bardzo dawna malowano skórę i farbowano włosy, czego dowodzą wykopaliska w Egipcie. Starożytni Egipcjanie henną barwili mumiom włosy, dłonie, stopy i paznokcie oraz farbowali płótna, w które były zawinięte spreparowane ciała. Rozdrobnione liście lawsonii zmieszane z mleczkiem wapiennym dawały kolor czerwony. Dodanie innych garbników pozwalało uzyskać różne odcienie brązu i żółci. W czasach biblijnych kobiety malowały henną paznokcie i farbowały włosy (opis z Pieśni nad Pieśniami 1,14).

Tatuaż z henny wykonuje się na oczyszczonej i odtłuszczonej skórze według szablonu, na który specjalnym aplikatorem nakłada się hennę i czeka do czasu całkowitego wyschnięcia barwnika. Należy unikać kontaktu tatuażu z wodą przez pięć godzin. Mimo że w zależności od rodzaju henny tatuaż na skórze utrzymuje się przez tydzień – przy natłuszczaniu emolientami do pięciu tygodni – nadal zalecana jest ostrożność przy wykonaniu takiej powierzchownej ozdoby.

Przeciwwskazaniami do wykonania tatuażu z henny są: stan zapalny skóry, reakcje alergiczne skóry po kosmetykach, ciąża, wiek poniżej 10 lat (delikatna skóra), przewlekłe choroby skóry (łuszczyca, bielactwo, zakażenia). Warto wiedzieć, że naturalna henna ma jasny kolor i bardzo rzadko wywołuje reakcje uczuleniowe. Natomiast sztuczna henna, która zawiera parafenylodwuaminę PPD, ma barwę ciemniejszą. PPD obecna jest w farbach do włosów oraz w barwnikach futer, olejach silnikowych, smarach, benzynie i tonerach do fotokopiarek. Jest też stosowana w produkcji gumy i tworzyw sztucznych jako przyspieszacz wulkanizacji. Dlatego przed użyciem henny należy wykonać próbę uczuleniową, czyli nałożyć niewielką ilość henny w okolicy przedramienia i obserwować, czy po umyciu skóry po 10–15 minutach w tym miejscu nie pojawi się w ciągu doby odczyn alergiczny.

Henna jest znacznie bezpieczniejsza w porównaniu z podskórnymi tatuażami dzięki działaniu na powierzchnię skóry i krótkotrwały kontakt z naskórkiem.