Komentarze do czytań - Poniedziałek, II Tydzień Wielkiego Postu

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: dr Andrzej Kosiński

Pierwsze czytanie: Dn 9,4b-10

Prorocy to osoby, które pośredniczą między światem ludzkim i Boskim. Byli oni mocno zakorzenieni w historii, co ma ważne znaczenie dla zrozumienia ich teologii i przesłania. Dzisiejszy fragment z Księgi proroka Daniela poprzedzony jest wierszami, w których autor podejmuje problem interpretacji proroctwa Jeremiasza dotyczącego spustoszenia Jerozolimy oraz okresu pobytu w niewoli w Babilonie.

Daniel, wychodząc z tych rozważań historycznych, wznosi modlitwę za swój lud. Przyodziawszy wór pokutny, płakał i mówił: Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. Daniel wyznaje sprawiedliwemu Bogu brak posłuszeństwa napomnieniom kierowanym do Judy i Izraela. Wstyd na naszych twarzach! Ale – modli się dalej Daniel - Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana. Słowa te są i dla nas nadzieją na Boże miłosierdzie, a zarazem są wezwaniem do uległości Panu i zachętą do słuchania Jego słów. Albowiem – jak mówi Daniel – „Pan, nasz Bóg, dochowuje wiernie przymierza tym, którzy Go kochają i przestrzegają Jego przykazań”.

Psalm responsoryjny: Ps 79,8-9.11.13

Dzisiejszy psalm jest w pewnym sensie kontynuacją modlitwy Daniela. Jest prośbą o zmiłowanie, o odpuszczenie grzechów, o wyzwolenie i ocalenie od śmierci. Jest też obietnicą poprawy i zapewnieniem o wielbieniu i głoszeniu Bożej chwały. My również uznajmy naszą słabość i prośmy o Boże miłosierdzie.

Ewangelia: Łk 6,36-38

Dziś słyszymy niejako uzupełnienie słów Jezusa wypowiedzianych w Kazaniu na górze. Nasz Mistrz udziela praktycznych rad jak żyć, aby być błogosławionym. Warto zwrócić uwagę, że w tej krótkiej perykopie występuje duże nagromadzenie czasowników określających zasady postępowania: bądźcie miłosierni, odpuszczajcie, dawajcie, nie potępiajcie, nie sądźcie. Takie dynamiczne wezwanie do aktywności chrześcijańskiej jest nie tylko wskazówką, jak nam odmierzą w sensie eschatologicznym, ale zasady te również dobrze się sprawdzają w doczesnych relacjach międzyludzkich. Warto wrócić do wcześniejszych wierszy, w których Jezus daje też inne podpowiedzi, jak żyć w tym świecie, a wśród nich generalną zasadę: Traktujcie innych ludzi tak, jak chcielibyście, aby oni was traktowali (Łk 6,31).