Tom XVIII „Pro memoria” obejmuje rok 1971, a w swoich zapiskach kard. Stefan Wyszyński koncentruje się na ważnych wydarzeniach z życia Kościoła powszechnego
(III Synod Biskupów, brak zgody władz PRL na przyjazd Pawła VI, który w Polsce chciał beatyfikować o. Maksymiliana Marię Kolbego). Ciekawe są zapiski na temat polityki wschodniej Watykanu i relacji między państwem i Kościołem zaraz po wydarzeniach Grudnia ‘70 oraz roli, jaką odgrywał w relacjach z władzami abp Bronisław Dąbrowski, bodaj najczęściej cytowany w zapiskach. Są także refleksje po spotkaniach z duchownymi polskimi, i to nie tylko z Kościołów gnieźnieńskiego i warszawskiego, których kard. Wyszyński był arcybiskupem. Widać ogrom pracy człowieka, całego oddanego Bogu, Kościołowi i ojczyźnie. Wszystko, co czynił, zawarł w zapisku z 1 stycznia 1971 r.: „Rok Boży rozpoczynam w imię Dziewicy Wspomożycielki Matki Kościoła i Pani Jasnogórskiej – per Mariam – soli Deo”. Oto droga do świętości błogosławionego kardynała.
Stefan Wyszyński,
„Pro memoria”, tom XVIII: 1971,
IPN, UKSW, 594 s.
