29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Wizja św. Bernarda

Ocena: 4.8
1994

Na obrazie Michaela Willmanna „Wizja św. Bernarda z Clairvaux” („Lactatio Bernardi”) Maryja jawi się jako duchowa Matka.

fot. xhz

Kompozycja obrazu jest diagonalna. Na pierwszym planie znajduje się św. Bernard w białym habicie z szerokimi rękawami. Adoruje Madonnę z Dzieciątkiem. Maryja ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który unosi się do góry. Widnieją za nim dwie postaci aniołków. Siedzące na kolanach Matki Dzieciątko Jezus, przepasane białą szatą, błogosławi świętego opata. Nad Jego głową oraz głową Maryi widnieje nimb, a z góry pada po przekątnej szeroki i mocny strumień światła ogarniający postaci. Wokół znajduje się grupa aniołów z symbolami pasyjnymi. W padającym z góry świetle znajduje się jakby spadający z nieba, ujęty w bardzo dynamicznej pozie aniołek z trzymaną w dłoniach mocno powiewającą chustą z odbitym na niej obliczem Jezusa. Niżej znajdują się postaci unoszących się aniołków ze sznurami i rózgą, jeszcze niżej – kolumna opleciona powrozami i trzymana przez anioła rózga. Po prawej stronie unoszące się putta trzymają drabinę, niżej krzyż z koroną cierniową oraz włócznię. W lewym dolnym rogu dostrzec można siedzącą postać trzymającą na kolanach koguta. W dolnej, środkowej części obrazu widnieje rycerska rękawica i kości do gry.

Obraz „Wizja św. Bernarda” ukazuje głębokie życie duchowe zakonnika cysterskiego, odznaczające się pobożnością maryjną i pasyjną. Dlatego właśnie został ukazany w towarzystwie Matki Bożej z Dzieciątkiem oraz z narzędziami męki Pańskiej. Śląski artysta skupił się na oddaniu mistycznej treści w swoim obrazie, akcentując moment wlania łaski Bożej. Najwyraźniej oddaje to dynamiczna smuga światła padająca z nieba, w której postać świętego, znajdująca się na jej ukośnej linii, jest całkowicie zanurzona. Jego rozłożone ręce i twarz zdradzają wewnętrzne uniesienie, stan ekstazy, słodyczy, zachwytu, pogrążenia w mistycznej wizji, która została mu dana z góry.

W rozgrywającej się scenie Maryja odchyla swą pierś, tak że mleko z niej spływa na usta świętego. Jest to powszechny w ikonografii bernardiańskiej temat lactatio Bernardi. Zwykło się przy nim nawiązywać do legendy o św. Bernardzie z Clairvaux, który modlił się: Monstra te esse matrem – „Pokaż, że jesteś matką”.

Laktacja Bernarda, czy też laktacja wiernych, jest rozszerzeniem tematu ikonograficznego Maria Lactans, podkreślającego Jej rolę jako Matki Zbawiciela. Karmienie wiernych rozszerza Jej macierzyńską funkcję na wszystkich i odnosi się do duchowej adopcji. Maria karmiąca to przede wszystkim Matka. Karmienie mlekiem jest bardzo intymną czynnością matki wobec dziecka, wskazującą na relację miłości i zależności. Maryja jawi się w obrazie jako duchowa Matka św. Bernarda i każdego człowieka.

Obraz ukazuje pobożność maryjną, ale także chrystologiczną, a zwłaszcza pasyjną św. Bernarda. Święty odznaczał się wyjątkowym umiłowaniem pasji Jezusa, a na widok krzyża zalewał się łzami. Dlatego w ikonografii narzędzia męki Pańskiej to częste atrybuty św. Bernarda. W niniejszym obrazie niemalże wszystkie putta trzymają narzędzia męki Pańskiej, tzw. arma Christi. Są to: chusta św. Weroniki, rózga i powrozy, którymi Jezus był bity i wiązany przy kamiennym słupie, kolumna biczowania, włócznia, którą przebito Jezusowi bok, korona cierniowa, gąbka podana na lancy, drabina, by zdjąć z krzyża ciało Jezusa, kogut wskazujący na zaparcie się Piotra, rękawica żołnierska i kości do gry przypominające moment, w którym żołnierze policzkowali Jezusa i rzucili losy o Jego tunikę.

Obraz powstał ok. 1682 r. do kaplicy św. Bernarda w kościele klasztornym Wniebowzięcia NMP w Lubiążu. W 1944 r. był ewakuowany do Lubomierza. Na przełomie 1944 i 1945 r. został przewieziony do skrytki muzealnej w Szklarskiej Porębie Średniej, w 1945 r. – do składnicy muzealnej w pałacu Paulinum w Jeleniej Górze, a w 1952 r. przekazany Kurii Metropolitalnej Warszawskiej i umieszczony w kościele Najświętszego Zbawiciela w Warszawie, ul. Marszałkowska 37. Dziś znajduje się w jego prezbiterium.

Wspomnienie św. Bernarda z Clairvaux obchodzone jest w Kościele katolickim 20 sierpnia

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter