Mojżesz i nasza wiara

W związku z tym warto zwrócić uwagę na intrygujący szczegół w tekście hebrajskim odnośnie do skrzynki skonstruowanej w celu ratowania Mojżesza przed rozporządzeniem faraona. Otóż hebrajskie słowo tewa – „skrzynka” – pojawia się w Biblii hebrajskiej tylko w jeszcze jednym miejscu. Mianowicie zbudowana przez Noego „arka” jest również określona mianem tewa. Nakaz Boży, aby Noe zbudował arkę – tewa – i pokrył ją smołą wewnątrz i zewnątrz przypomina to, co zrobiła matka Mojżesza, gdy zrobiła skrzynkę i pokryła ją żywicą i smołą. Tradycja rabiniczna widzi tu subtelną podpowiedź, że tak jak arka Noego uratowała rodzaj ludzki przed zagładą w wyniku grzechu, tak też „arka” Mojżesza ostatecznie przyczynia się do uratowania Hebrajczyków przed zagładą zaplanowaną przez faraona. Dzięki wierze rodziców Mojżesza, zostaje ocalony przyszły wybawiciel Izraela, który ma wyprowadzić naród wybrany z Egiptu.

Córka prześladowcy dziecka staje się narzędziem Bożej opatrzności w celu ocalenia go przed zagładą zaplanowaną przez jej ojca

Jaki więc jest wniosek? Jeżeli zabraknie wiary w Boga i w Jego zamysł, to człowiek będzie ciągle niszczył siebie i świat. Spostrzeżenie rodziców Mojżesza, że życie dziecka jest dobre i piękne i że trzeba je chronić przed zagładą, zawiera głęboką prawdę o konieczności uznania prymatu Bożej mądrości i opatrzności w dziejach ludzkości. W tym kontekście warto przywołać stwierdzenie bł. Matki Teresy z Kalkuty, że wśród zamordowanych nienarodzonych dzieci zapewne były już osoby, które w planach Bożych miały odkryć środki do pokonania licznych nieuleczalnych chorób. Niestety, nie doszło do tych odkryć, bo nie pozwolono tym ludziom się urodzić.


PRZYKŁAD NA DZIŚ

Rodzice Mojżesza świadczą, że wiara w Bożą opatrzność nigdy nie zawiedzie. Widzimy to w dalszych losach niemowlęcia, które zostaje odnalezione w wodzie przez córkę faraona. Ta, zaglądając do skrzynki, wnioskuje, że znajdujące się w niej dziecko jest Izraelitą. Wówczas siostra Mojżesza, Miriam, podchodzi do niej i proponuje, że znajdzie kobietę, która zgodzi się wykarmić dziecko. Córka faraona wyraża zgodę i w ten sposób dzieje się coś, czego nawet Amram i Jokebed nie mogli przewidzieć: córka prześladowcy dziecka staje się narzędziem Bożej opatrzności w celu ocalenia tego dziecka przed zagładą zaplanowaną przez jej ojca. Ponadto, dzięki tej samej osobie, Mojżesz wraca do swoich rodziców, którzy nie muszą go już ukrywać.

Czy nie jest to wymowny przykład dla dzisiejszych małżonków, do których Chrystus ciągle woła: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie przeszkadzajcie im” (Łk 18,16)? Czy nie jest to wyraźny dowód, że wiara w Boga i otwarcie na życie nigdy nie zawiodą? W swojej encyklice „Humanae Vitae” sługa Boży Paweł VI podkreślił, że antykoncepcja jest początkiem klęski ludzkości pod względem duchowym i moralnym. Jest to uzurpacja Bożej władzy nad życiem.

Gdy człowiek myśli, że wolno mu być panem życia i przez to wprowadza rozdarcie między wspólnym życiem mężczyzny i kobiety a poczęciem nowego życia, to wówczas składa siebie w ofierze na ołtarzu bożka przyjemności. Przyjemność i wygoda stają się początkiem i celem działań, a człowiek przemienia się w sprzęt do użytku. W takiej sytuacji aborcja, rozwiązłość, pornografia i związki homoseksualne żądają swojej racji bytu, bo to nie Bóg dyktuje, co dobre i właściwe, lecz egoizm i przyjemność. A to kończy się źle, bo wówczas Bóg wydaje ludzi „na łup nieczystości”, „na pastwę na nic niezdatnego rozumu”, aby ponieśli „zapłatę należną za zboczenie” (Rz 1,24.27.28).

Wiara rodziców Mojżesza jest za chętą do budowania życia na skale, którą jest Bóg. Pokładając ufność w Bogu wszechmogącym, niczego nie stracimy, bo Jego rozwiązania są zawsze najlepsze. Ponadto gdy zaufamy Panu, otworzą się przed nami coraz nowsze możliwości lepszego oraz szczęśliwszego życia – doczesnego i wiecznego.

ks. Jacek Stefański fot. xHZ/Idziemy Idziemy nr 48 (377), 25 listopada 2012 r.