Działania polskiego podziemia niepodległościowego w dziedzinie wywiadu i kontrwywiadu wojskowego na ogarnianym od 1944 roku przez sowiecką nawałę polskim terytorium są niemal nieznane.
Wyjątkowo heroiczne zmagania nieprzejednanej części walczącego z nową okupacją społeczeństwa zaczynają być wreszcie badane, opisywane i przedstawiane przez historyków z IPN. Z okładki prezentowanego tu tomu patrzy szczerym, jasnym spojrzeniem Barbara Sadowska z d. Rewkiewicz, rocznik 1921, porucznik Armii Andresa, do której przedostała się po rozkazy, aby następnie wrócić do kraju i je realizować. Po aresztowaniu męża przejęła kierownictwo skierowanej na wschód siatki wywiadowczej „Pralnia” i „Liceum”, skazana w 1946 roku na siedem lat więzienia, odsiedziała cały wyrok.
W tomie znajdziemy szczegółowe opracowania wstrząsających losów członków grup Armii Krajowej, zobaczymy budowę siatek na nowym terenie (Gdańsk), spotkamy znane nazwiska. Jest też opracowanie ukazujące „czerwony kontrwywiad”, czyli złowrogie struktury bezpieki.
Autorami tomu są zarówno historycy znani już z książek IPN, jak Tomasz Łabaszewski, Patryk Pleskot czy Kazimierz Krajewski, jak i bardzo młodzi, np. Agnieszka Chrzanowska. Redaktorem tomu jest Mariusz Bechta. Wszyscy wykonali świetną pracę.
„W sieci. Powojenne polskie siatki wywiadowcze (AK-NIE-DSZ-WIN--PSZ) w latach 1944-1955”, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2016, 502 s.
Co? Gdzie? Kiedy?
