Coraz więcej kobiet idzie do wojska, co wynika z możliwości, które teraz się otworzyły – mówi kapitan marynarki Katarzyna Mazurek, pierwsza w historii polskiej Marynarki Wojennej kobieta – dowódca okrętu.
O tym dowódcy jest ostatnio głośno. I pewnie jeszcze będzie, bo Katarzynie Mazurek udało się jako pierwszej osiągnąć to, co wcześniej nie udało się żadnej innej kobiecie. Półtora miesiąca temu 35-letnia pani kapitan z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu objęła dowodzenie transportowo-minowym ORP „Lublin”.
Proste początki
Katarzyna Mazurek pochodzi z Warszawy, a ściślej z Rembertowa, w którym jej rodzice mieszkają do dziś. Tu wojsko jest obecne „od zawsze”. To jednak nie znaczy, że cała młodzież stąd idzie do wojskowych szkół. Jak więc zareagowali rodzice na wiadomość, że ich córka chce związać życie z wojskiem?
– W pierwszej chwili nie byli zachwyceni, ponieważ rok wcześniej do Akademii Marynarki Wojennej został przyjęty mój brat i rodzice już wiedzieli, co znaczy rozłąka. Musiał przecież wyjechać do Gdyni, kilkaset kilometrów od domu. I mnie czekało to samo. Jednak rodzice byli bardzo dumni ze mnie i wspierali mnie – mówi kpt Katarzyna Mazurek. – Zainteresowałam się służbą wojskową jako sposobem na życie. Należałam do Związku Harcerstwa Polskiego w szkole podstawowej, jednak nie był to długi czas i akurat ten rodzaj służby nie przyczynił się do podjęcia przeze mnie decyzji. Na pewno wpływ na mój ostateczny wybór miał brat, który bardzo dużo opowiadał o wojsku, zaciekawiał mnie tym tematem.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 3 (589), 15 stycznia 2017 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 25 stycznia 2017 r.
.jpeg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
