Kiedy dziecko nie chce jeść

fot. AMSW Photography-Alisha Smith Watkins | pexels.com

Dzieci zwykle nie jedzą tego, co im szkodzi. Ważne, aby obserwować, czy potrawy, których odmawia, nie wywołują bólów brzucha, biegunek lub zaparć, ulewania, odbijania lub innych przykrych dolegliwości pokarmowych. Dzieje się tak, gdy dziecko ma alergię pokarmową. Najczęściej dotyczy ona mleka krowiego, kakao, ryb, orzechów i glutenu – białka zawartego w pszenicy. Przewlekłe bóle brzucha i przedłużające się biegunki mogą być pierwszym objawem wrodzonej nietolerancji glutenu, czyli celiakii. Dzieci alergiczne odmawiające picia mleka lub jedzenia chleba mogą instynktownie bronić się przed szkodliwym dla ich organizmu produktem. Często niemowlęta z refluksem żołądkowo-przełykowym, nasilającym się po posiłkach, mogą jeść bardzo niechętnie. Również każde dziecko z uporczywymi zaparciami będzie miało zaburzony apetyt ze względu na przepełnienie przewodu pokarmowego.

Zdrowe dziecko ma prawidłowy apetyt. Każda choroba zapalna może spowodować jego zaburzenia, zarówno zwykły katar, gorączka, jak i poważniejsze jawne i ukryte zapalenia układu moczowego, śluzówki żołądka, ucha czy zatok. Przewlekły alergiczny nieżyt nosa oraz źle leczona astma mimo braku objawów choroby też zaburzają apetyt. U niemowląt brak apetytu może być związany z nierozpoznaną wadą serca, ale znacznie częściej z anemią i niedoborem żelaza lub nadmiarem wapnia w ustroju oraz przedawkowaniem witaminy D3. Maluchy z przewlekłą anemią często prezentują tzw. spaczony apetyt; odmawiają jedzenia posiłku, natomiast obgryzają tynk ze ściany lub jedzą papier, jakby były bardzo głodne.

Każda sytuacja wywołująca lęk, napięcie emocjonalne, smutek, wpływa obniżająco na apetyt dziecka. Stresem może być pójście do żłobka, rozstanie z mamą, rozwód rodziców, nowa opiekunka, problemy szkolne i wiele innych. Zdarza się, że zestresowana młodzież w trudnych emocjonalnie sytuacjach nadmiernie je, aby rozładować napięcie.