Bóle nóg są niezwykle częstym objawem u dzieci między 3. a 10. rokiem życia.
fot. freepik.com
Większość rodziców z góry uznaje, że pojawiają się one ze względu na intensywny wzrost dziecka. Jakie cechy mają bóle wzrostowe? Obejmują one mięśnie łydki, są obustronne, nie zaburzają ruchu dziecka, pojawiają się nocą, zazwyczaj po wysiłku dziennym. Ponadto szybko ustępują po ciepłym okładzie, masażu. Te cechy bólu są uspokajające, ale nie zwalniają rodzica od konsultacji lekarskiej. Bóle wzrostowe można rozpoznać na pewno tylko po wykluczeniu innych przyczyn bólu nóg. Trzeba pamiętać, że najczęstszy nowotwór wieku dziecięcego, białaczka, ujawnia się z reguły ok. 4. roku życia, a jednym z objawów są bóle kończyn!
Bóle mogą być też związane z zapaleniami stawów. Zapalenia bakteryjne i reumatoidalne przebiegają z reguły z obrzękiem i zaczerwienieniem jednego stawu, ograniczeniem ruchomości, utykaniem, a także z gorączką. Z kolei zapaleniom wirusowym (np. zwiewnemu zapaleniu stawu biodrowego) towarzyszy ból i utykanie dziecka, które szybko ustępują (po 1–3 dniach). U dzieci otyłych, z reguły chłopców, może dojść do przeciążenia stawów przez nadmierną masę ciała. Wywołuje to bóle bioder przy złuszczeniu się główki kości udowej i kostek. Nieleczona borelioza może prowadzić do odczynowego uszkodzenia kości. U nastolatków jednostronny, silny ból kończyny może być związany z nowotworem kości, nawet jeżeli kość lub staw prezentuje objawy zapalenia. U młodzieży często zdarza się jałowa martwica guzowatości piszczeli.
Rodzice nie mogą ograniczyć się tylko do podania leków przeciwbólowych, szczególnie jeżeli ból powtarza się lub ma przewlekły charakter. Bóle kończyn powinien zawsze ocenić lekarz, a w uzasadnionych wypadkach wykonać badanie krwi, USG, RTG lub zmienić dietę na obfitującą w sole mineralne.
Kiedy ból jest alarmujący? Kiedy dotyczy zawsze tylko jednej kończyny; pojawia się nocą; jest tak silny, że uniemożliwia chodzenie lub spanie; towarzyszy mu gorączka, obrzęk lub zaburzenie ruchomości kończyny. Również wtedy, kiedy nie jest poprzedzony urazem; jest skutkiem urazu deformującego kończynę albo kiedy po banalnym urazie utrzymuje się bardzo długo. Zawsze wówczas należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarskiej.