Rady młodej mamy

fot. Joanna Lenkiewicz

Poprosiłam ją, żeby podzieliła się kilkoma radami dla młodych mam. Dla innych czytelników tej rubryki jej wskazówki będą może kolejnym bodźcem, by docenić pracę kobiet w domu.

„Mój dzień zaczyna się różnie – mówi znajoma. – Zwykle budzi nas starszy syn, który ma niespełna dwa lata; przychodzi do naszego pokoju o szóstej rano. Wtedy wstaję. Najpierw biorę młodszego syna z łóżeczka i przebieram go. Starszy, widząc to, mówi: „Mama! Pu-pu!” – co oznacza, że teraz jego kolej na zmianę pieluchy. Zmieniam ją więc, a następnie daję starszakowi brudne pampersy, które on zanosi do kosza, radośnie wołając: „Pu-puuu!”. To uroczy widok. Już gdy miał rok, uczyłam go wyrzucać pieluchy do kosza, i zawsze chwaliłam go okrzykiem: „Brawo!”. Za dwa miesiące zaczniemy naukę korzystania z nocnika.

Po wszystkim idę przygotować śniadanie. Starszemu gotuję kaszę ryżową, owsianą lub mannę. Sobie robię cappuccino i cieszę się nim. Ostatnio miałam poważną rozmowę z dziećmi: powiedziałam im, że trudno mi się funkcjonuje bez kawy, i poprosiłam o wyrozumiałość. Widok dwulatka i trzymiesięcznego niemowlęcia patrzących na mnie z poważnymi minami, jakby wszystko rozumieli, był naprawdę zabawny. Po śniadaniu razem ze starszym synem opróżniamy zmywarkę – on podaje mi naczynia, a ja odkładam je na miejsce. Następnie idziemy myć zęby, a ja robię sobie lekki makijaż. W tym czasie młodszy zazwyczaj siedzi w bujaczku. Potem przebieram chłopców w ubrania domowe. Bardzo lubię tę rutynę – starszy syn jest już do niej przyzwyczajony i pozwala się ubrać. Oczywiście czasem coś się wydarzy, ale zazwyczaj wszystko idzie sprawnie.

Kiedy wszyscy jesteśmy gotowi na nowy dzień, starszy bawi się w swoim pokoju – gotuje w zabawkowej kuchni, układa klocki albo jeździ samochodzikami. Czasem przychodzi do kuchni i pomaga mi w przygotowaniu obiadu. Pozwalam mu, na ile to możliwe, np. obcinam końcówki zielonego groszku, syn wkłada strąki do durszlaka, a końcówki wyrzuca do kosza. To dla mnie podwójna korzyść: uczę go samodzielności, a on nie dokucza bratu. Potem biorę woreczek i idę zbierać śmieci z koszy w łazience, toalecie i pokoju syna. Angażuję w to dwulatka. Następnie biorę odkurzacz i ścierkę i zaczynam szybkie sprzątanie. Całe mieszkanie odkurzam co drugi dzień, a kuchnię, sypialnię i jadalnię – codziennie”.

Jeśli ktoś ma ochotę na więcej inspiracji, zapraszam za tydzień.