UE chce wprowadzić prawo do aborcji dla ofiar przestępstw

Sprawa dotyczy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej zmieniającej dyrektywę 2012/29/UE ustanawiającą normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującą decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW. Aktualnie trwają negocjacje trójstronne między Parlamentem, Radą i Komisją Europejską nad wspomnianym dokumentem. W imieniu Rady UE negocjacje prowadzi polska prezydencja.

Celem dyrektywy jest poprawa sytuacji ofiar przestępstw, zapewnienie im dostępu do wymiaru sprawiedliwości oraz wsparcie w procesie rehabilitacji. W ramach przeglądu dyrektywy Parlament Europejski zaproponował sformułowanie odnoszące się do „kompleksowych usług medycznych, takich jak bezpieczna i legalna aborcja, zgodnie z prawem krajowym” (art. 9 ust. 3 lit. b). Sformułowanie to jest przedstawiane jako część wsparcia oferowanego ofiarom, w szczególności ofiarom przemocy ze względu na płeć.

Poza tym w raporcie motywacyjnym potencjalna definicja kompleksowych usług medycznych mogłaby obejmować medyczne usługi aborcyjne oraz usługi w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Włączenie tych sformułowań do dyrektywy rodzi poważne wątpliwości prawne, instytucjonalne i związane z kompetencjami. Tekst ten zostanie przedłożony Radzie do decyzji kwalifikowaną większością głosów w najbliższej przyszłości.

Budzi to poważne wątpliwości, ponieważ Polska zdecydowanie broniła życia i była zagorzałym obrońcą traktatów UE, zwłaszcza zasady pomocniczości, która chroni prawa państw członkowskich do decydowania o kwestiach takich jak opieka zdrowotna i aborcja na szczeblu krajowym

– mówi Krzysztof Zuba z Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, polski przedstawiciel w Europejskiej Federacji ONE OF US.

Federacja zwraca uwagę, że tego typu zmianami UE działa powyżej progu konieczności, ponieważ odniesienie do aborcji nie jest niezbędne do osiągnięcia głównego celu dyrektywy (prawa procesowe ofiar i dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych). ONE OF US podkreśla, że w ten sposób wprowadza się delikatne kwestie etyczne, które różnią się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich i nie mogą być regulowane jednolicie na poziomie UE.

Federacja zauważa, że jeśli język ten zostanie przyjęty, może zostać wykorzystany w przyszłych sporach sądowych w celu zakwestionowania krajowych przepisów aborcyjnych, powołując się na unijne zobowiązania w zakresie ochrony ofiar. Byłoby to sprzeczne z Traktatem o funkcjonowaniu UE, który wyraźnie stanowi, że „Działanie Unii szanuje odpowiedzialność państw członkowskich za określenie ich polityki zdrowotnej oraz za organizację i świadczenie usług zdrowotnych i opieki medycznej” (art. 168 ust. 7).