Kropka, nie przecinek

Tam nie ma przecinka i dalszego ciągu. Warto to sobie uświadomić, ponieważ o to toczy się w naszym życiu walka, a nieraz wręcz wojna: żeby z kropki nie zrobić przecinka. Nie możemy stracić wiary w to, że Bóg zawsze (sic!) jest naszym ratunkiem i nie przestaje kochać. Bez żadnego „ale”.

Niedługo po przyjęciu chrztu z rąk Jana Chrzciciela, zanim rozpocznie swoją tzw. działalność publiczną, Syn Człowieczy będzie kuszony na pustyni. Zły duch zaatakuje najgłębszą tożsamość Jezusa. Jeśli jesteś kochany przez Ojca, to udowodnij: przemień kamienie, chleb, skocz. Udowodnij, że jesteś kochany, bo Ojciec nie może kochać Cię za nic.

Tydzień temu świętowaliśmy to niesamowite wydarzenie: Bóg postanowił stać się jednym z nas, bezbronnym niemowlęciem, potem nastolatkiem, następnie mężczyzną z krwi i kości. Na każdym kroku udowadnia nam, jako nasz Brat, że nie musimy zasługiwać na miłość Boga. A zły duch zawsze będzie podsuwał myślenie: to jest niewystarczające. W dzisiejszych czasach wiele osób czuje się niekochanych. Ileż mamy problemów z relacjami, niedowartościowaniem, pracoholizmem, ciągłymi żalami…

Każdy z nas w sakramencie chrztu został zanurzony w Chrystusa i usłyszał dokładnie te same słowa: „To jest moje umiłowane dziecko”. Kropka. Grzeszność sprawia, że nasza jedność z Jezusem została zachwiana, jest niepewna: „Ale czy na pewno?”… Zauważmy, że od czasów grzechu pierworodnego Bóg przestał być kojarzony wyłącznie jako ratunek, droga, prawda, umocowanie, a zaczął być postrzegany jako zagrożenie, kontrolowanie, ograniczanie swobód… Wiele zła wprowadził grzech pierworodny w postrzeganiu Boga.

Jeśli mówimy o walce w życiu duchowym, najczęściej mamy na myśli chęć uporania się z naszymi słabościami i grzechami. To prawda. Jednak walka polega też na tym, aby pilnować prawidłowej optyki w patrzeniu na chrześcijaństwo. Nie lada wyzwaniem jest postawa, w której nie wątpimy w dobroć i wszechmoc Boga; abyśmy nie uwierzyli w kłamstwo, że dobry Bóg nas zostawił.

Bóg nigdy nie cofnie słowa. Ja i ty jesteśmy Jego umiłowanymi dziećmi. Nie zawaha się oddać życia. Kropka.