U patrona milenialsów (artykuł napisany przed 21 kwietnia)

„Cieszę się, że umieram, ponieważ przeżyłem swoje życie, nie marnując ani chwili ani nie czyniąc czegokolwiek, co nie podoba się Bogu” – mówił pierwszy patron internetu i pokolenia milenialsów bł. Carlo Acutis pod koniec swojego zaledwie piętnastoletniego życia. Pierwsze objawy choroby odczuł w 2006 r., gdy pewnego dnia wrócił ze szkoły potwornie zmęczony. Kilka dni później dostał wysokiej gorączki, a pediatra stwierdził, że to grypa. Niestety, samopoczucie chłopca z dnia na dzień się pogarszało, a gdy nie był już w stanie samodzielnie się poruszać, zaniepokojeni rodzice zabrali go do szpitala. Tam usłyszał wstrząsającą diagnozę: ostra białaczka szpikowa. A jednak ta informacja wcale go nie załamała. Przeciwnie: to on podnosił na duchu zrozpaczonych niewierzących rodziców, swoje cierpienie ofiarowując w intencji papieża i Kościoła.

Mózg Carla przestał funkcjonować 11 października 2006 r., a jego śmierć stwierdzono 12 października, w wigilię ostatniego objawienia Matki Bożej w Fatimie. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w diecezji mediolańskiej w 2013 r. Papież Franciszek zatwierdził dekret o heroiczności jego cnót 5 lipca 2018 r., a 21 lutego 2020 r. – cud za jego wstawiennictwem. Nastolatka beatyfikowano 10 października 2020 r. w Asyżu, gdzie spoczywają jego doczesne szczątki. Uznanie drugiego cudu za jego wstawiennictwem otworzyło drogę do kanonizacji. Papież ogłosi Carla Acutisa najmłodszym świętym współczesnych czasów. Będzie to 27 kwietnia, podczas uroczystej Mszy św. na placu Świętego Piotra w Rzymie, zamykającej jubileuszowe dni młodzieży szkolnej w ramach Roku Świętego.

Księża Mikołaj Dobosz i Michał Borowski z kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP w Warszawie na wydarzenie wybierają się z grupą ponad 40 młodych ludzi (14–17 lat): ministrantów, przygotowujących się do bierzmowania i członków parafialnej wspólnoty „Wypłyń na głębię”. – Papież woła, więc było dla nas czymś oczywistym, że jedziemy – mówi ks. Mikołaj. – „Narzekamy na Kościół, a przecież Kościół to my…” – wyznała mi jedna z dziewcząt. Do takiego wniosku doszła po Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie, gdzie na własne oczy zobaczyła 2 mln zgromadzonych w jednym miejscu dla Boga młodych ludzi. To jeden z powodów, dla których takie wyjazdy są bardzo potrzebne. A kolejnym jest wyjątkowy bohater wydarzenia.

– Carlo Acutis to święty współczesny, bliski mnie i moim problemom – mówi piętnastoletni Leon Grudnik ze wspólnoty „Wypłyń na głębię”. Do wyjazdu zachęciła go możliwość spędzenia wartościowego czasu z rówieśnikami, ale i lepszego poznania błogosławionego Włocha. – Ten chłopak inspiruje do świętości, udowadniając, że także dzisiaj jest ona w zasięgu każdego z nas – wyjaśnia.

Ksiądz Dobosz planuje zabrać młodzież na grób Carla Acutisa do Asyżu, ale też odwiedzić trzynastoletniego męczennika św. Tarsycjusza, św. Stanisława Kostkę czy świętych apostołów Piotra i Pawła. – To postacie, które swoim życiorysem zachęcają do radykalizmu – mówi. – Warto pokazywać ich młodym ludziom, szczególnie teraz, gdy dostają wszystko „na talerzu” i nie mają przeciwko czemu się buntować.

– Wcześniej Carla nie znałam, ale zaintrygowało mnie to, co usłyszałam o nim na spotkaniu organizacyjnym przed wyjazdem – mówi Nikola z parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła na warszawskim Grochowie. – Odtąd zwracam się do niego w sprawach, w których nikt inny nie potrafi mi pomóc. Myślę, że mamy szansę się zaprzyjaźnić – dodaje z uśmiechem.

Jej koleżanki, Natalia Zakrzewska i Julia Jałosińska, cieszą się na wspólny wyjazd nie tylko ze względów formacyjnych i relacyjnych, ale też czysto turystycznych. Wraz z ks. Mariuszem Zielińskim i kilkunastoma rówieśnikami z parafialnej Caritas, służby liturgicznej i oazy (14–16 lat) wyjazd do Rzymu planują na początku maja, łącząc dwie okazje: kwietniową kanonizację Carla Acutisa i zaplanowaną na sierpień kanonizację Piera Giorgia Frassatiego. „Odnajdźcie Boga, a znajdziecie sens swojego życia” – to słowa młodego Włocha, które wydrukowali na swoich koszulkach.

– U Carla w Asyżu byłem kilka razy i podczas każdej z tych wizyt zawierzałem mu swoją duszpasterską posługę – mówi ks. Mariusz. – Owoce to większa cierpliwość, Boży dystans i lepsze nastawienie do młodych. Zniknęła gdzieś wcześniejsza nerwowość i brak elastyczności – dodaje. Uważa, że głównym dobrem takich wyjazdów z młodymi są relacje, które przeradzają się potem w bliskie znajomości albo przyjaźnie. – Nie mniej ważne jest to – dodaje – że będąc tam razem, na własnej skórze doświadczą, że Kościół sięga nie tylko na Grochów, ale na cały świat.