Lourdes w Warszawie

– Zgodnie z tytułem kościoła swego rodzaju charyzmatem naszej wspólnoty parafialnej jest posługiwanie chorym i cierpiącym. Święty Jan Paweł II dzień liturgicznego wspomnienia Matki Bożej z Lourdes ustanowił Światowym Dniem Chorego. Opatrzność Boża sprawiła, że nasza wspólnota parafialna nosi wezwanie Matki Bożej z Lourdes – mówi ks. Stanisław Kosiorowski MIC, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium.

Jedenasty dzień lutego to święto patronalne parafii. Jedenastego dnia każdego miesiąca o godzinie 11.00 sprawowana jest Msza Święta w intencji chorych i cierpiących z udzieleniem sakramentu namaszczenia, który nie jest ostatnim namaszczeniem i można go przyjmować wielokrotnie. O 19.30 odprawiane jest tzw. nabożeństwo lurdzkie o uzdrowienie duszy i ciała, w czasie którego odmawiany jest różaniec i trwa adoracja Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Następnie kapłan, chodząc po kościele, błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem. Po błogosławieństwie odbywa się procesja z figurą Matki Bożej z Lourdes i świecami wokół świątyni. Po procesji śpiewany jest „Magnificat”, a następnie apel maryjny. – Chorzy przybywający do naszego sanktuarium doznają wielu łask uzdrowienia, zarówno na ciele, jak i na duszy. W dowód wdzięczności jeden z nich ufundował grotę lurdzką znajdującą się przed kościołem – mówi ks. Kosiorowski.

Gospodarze parafii prowadzą także Ośrodek Hospicjum Domowe Księży Marianów, który ma pod swoją opieką około trzydziestu pacjentów. W jego działalności pomagają wolontariusze, nierzadko bardzo młodzi ludzie, mający również swoją własną formację. – Młodzi ludzie dzisiaj chcą się wyrazić przez działanie. To przyszłość Kościoła. Najpierw działanie, a potem także formacja – podkreśla ks. Kosiorowski.

Przy kościele działa wiele grup i wspólnot, np. Ruch Equipes Notre-Dame (END) skupiający małżeństwa, Rycerze Jana Pawła II, Żywy Różaniec, wspólnota św. Bernadetty dla osób z niepełnosprawnościami, wspólnota św. Jakuba – 12 kroków dla chrześcijan, wspólnota trudnych małżeństw Sychar, Ruch Focolari, Neokatechumenat, „Siłownia dla wcześnie urodzonych” dla seniorów, spotkania biblijne „W kręgu słowa”, wspólnota Jezus Na Stadionie, DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików), AA (Anonimowi Alkoholicy), AL-ANON (grupa skupiająca krewnych i przyjaciół alkoholików), AN (Anonimowi Narkomani), AD (Anonimowi Depresanci), szkoła rodzenia, Małżeńskie Drogi i Apostoł Pokoju. W parafii prowadzona jest też nauka języka polskiego dla imigrantów z Ukrainy.

Wielką pomoc świadczy także grupa Caritas, która na co dzień troszczy się o osoby najbardziej potrzebujące. W każdy czwartek przyjmowane i wydawane są ubrania oraz artykuły spożywcze. Caritas prowadzi także kiosk parafialny, w którym oprócz dewocjonaliów można nabyć wodę z Lourdes, przywożoną przez pielgrzymów z Francji.

Dzieci i młodzież udzielają się w scholach. W każdą sobotę swoje spotkania mają ministranci. Każdy parafianin, i duży, i mały, może znaleźć coś dla siebie.

W parafii pracują też siostry zakonne ze Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża, które zajmują się zakrystią, prowadzą scholę dziecięcą i młodzieżową oraz katechezę. Wykonują też zadania wypływające z charyzmatu ich zgromadzenia i korespondujące z formacją duchową wiernych.

Maryjny charakter sanktuarium podkreślają nabożeństwa majowe odprawiane przy kapliczkach znajdujących się na terenie parafii. – Postanowiłem nawiązać do tradycji zapoczątkowanej w latach dziewięćdziesiątych przez ówczesnego proboszcza, ks. Edwarda Tomczyka, ewangelizującego przy kapliczkach na praskich podwórkach – mówi ks. Kosiorowski. – Pochodzę ze wsi na południu Polski. Pamiętam, jak zawsze czekaliśmy na maj i na te nabożeństwa. Postanowiłem przenieść tę piękną polską tradycję także na praskie podwórka. I tak zawsze w maju, dwa lub trzy razy w tygodniu, spotykamy się przy podwórkowych kapliczkach i oddajemy cześć Matce Bożej, śpiewając Litanię loretańską – dodaje.

Ksiądz proboszcz zachęca do obejrzenia filmu „Dokument Sanktuaria Polskie Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Warszawie”, w którym przedstawione są świadectwa, jak za wstawiennictwem orędowniczki parafii dokonało się wiele uzdrowień w sanktuarium chorych na warszawskiej Pradze.