Legionowski Amicus

Jubileuszowej Mszy Świętej w kościele Matki Bożej Fatimskiej 28 czerwca przewodniczył bp Romuald Kamiński. Na uroczystości przybyli przedstawiciele parlamentu, samorządu województwa mazowieckiego, władz powiatowych miejskich i sąsiadujących gmin. Obecna była zastępca dyrektora Caritas Polska Urszula Bejma.

Na początku ks. prał. Tomasz Chciałowski, prezes zarządu, wręczył specjalną statuetkę Amicusa prezydentowi Legionowa Romanowi Smogorzewskiemu w podziękowaniu za „wieloletnią współpracę i otwarte serce dla dzieł podejmowanych przez stowarzyszenie”. Podkreślił, że prezydent czasem udziela się w stowarzyszeniu jako wolontariusz.

Odbierając nagrodę, prezydent Legionowa zaznaczył, że władze miasta muszą wspierać inicjatywy, które służą wszystkim mieszkańcom. – Gratuluję księdzu biskupowi, że ma takiego proboszcza w diecezji, który przyciąga ludzi zwłaszcza w tak trudnych czasach, kiedy zamiast z wdzięcznością Kościół spotyka się z krytyką. Dobre owoce działań ks. Chciałowskiego na wszystkich płaszczyznach są wielkie. Jest to człowiek, któremu ciągle „chce się chcieć” – powiedział prezydent Legionowa.

Bp Kamiński, nawiązując do jubileuszu, zaznaczył w homilii, że „każda cząstka naszego czasu musi pokazywać, że chcemy pomnażać chwałę Bożą”. – Także na to, co działo się w tych piętnastu latach stowarzyszenia, trzeba patrzeć z tej perspektywy. Bóg, który jest naszym Ojcem, posyła nas, abyśmy wypełnili swoje powołanie dobrze – powiedział ordynariusz warszawsko-praski.

TROSZECZKĘ NIEBA

Siedziba Legionowskiego Stowarzyszenia Amicus znajduje się na terenie przy kościele Matki Bożej Fatimskiej w Legionowie. Nawet w wakacje życie nie zwalnia tu tempa. Na ulicy mijam trzydziestoosobową grupę dzieci z opiekunami, zdążającą do miejscowego kina Helios. Widać, że legionowskie Lato w mieście pod egidą stowarzyszenia nie zostawia miejsca na nudę. Na kilkuhektarowym terenie przykościelnym znajduje się profesjonalne boisko ze sztuczną nawierzchnią – do gry w piłkę nożną, koszykówkę, siatkówkę – siłownia plenerowa czy plac zabaw dla najmłodszych.

Jeden z czterech budynków stowarzyszenia zajmuje Klub Seniora. Wchodzących wita zegar z mozaiką z dotykiem dwóch dłoni, jak na fresku Michała Anioła. To symbol stowarzyszenia, mistrzowsko wykonany przez uczestniczki warsztatów.

Seniorki przy kawie wspominają jeszcze wczorajsze obchody jubileuszowe, ze swoim występem z „Troszeczkę ziemi, troszeczkę nieba” z repertuaru Eleni. – Czujemy się tutaj szczęśliwe, dowartościowane i tak, jakbyśmy były bez chorób – mówi Czesława Skiba. – Bardzo miło spędzamy wspólnie czas, gramy w gry, szczególnie w rummikuba, mamy spotkania historyczne. Ćwiczenia z panią Dorotą dają nam dużą satysfakcję, nieoceniona jest pani Ania, możemy się do niej wyżalić jak do mamy – zwierza się pani Czesława.

Krystyna Zawadzka przychodzi do klubu od początku jego istnienia. – To już będzie pięć lat. Jestem tu codziennie, chyba że wypadnie mi wizyta u lekarza. Kawa inaczej tutaj smakuje, bo mam ją z kim wypić – mówi.

W osobnym pomieszczeniu znajduje się pracownia, gdzie przechowywane są małe arcydzieła wykonane przez 50 uczestniczących w zajęciach pań seniorek: ikony, ręcznie malowane torby, stroiki czy wypieczone wyśmienite pierniki. – Staramy się uruchomić potencjał i zdolności pań – mówią Anna Piotrowska-Janus, kierownik, oraz Agata Jarząb, instruktor Klubu Seniora. Najstarszą uczestniczką zajęć jest 94-letnia pani Genowefa. Wyrecytowany z pamięci kilkuzwrotkowy wiersz o marszałku Piłsudskim pokazuje, jak może służyć uczestnictwo w zajęciach klubu.

Obok klubu znajduje się budynek Warsztatów Terapii Zajęciowej im. św. Rity. Czas upływa tu nie mniej twórczo i wesoło. Dzisiaj kumulacja imienin Piotrów i Pawłów. Jest też urodzinowy tort na 25-lecie Doroty. – Podopieczni, którzy w danym miesiącu obchodzą urodziny, uczestniczą we Mszy Świętej w ich intencji 22. dnia każdego miesiąca, a data nawiązuje do uroczystości św. Rity, przypadającej w maju – mówi ks. Tomasz Chciałowski.

Uczestnicy warsztatów mają indywidualne programy terapii. Jest tu kilka pracowni, gdzie nabywają podstawowe umiejętności, by poradzić sobie z funkcjonowaniem w domu, ale też przygotować się do podjęcia pracy. – Trzy osoby weszły na otwarty rynek pracy, a pięć do Zakładu Aktywizacji Zawodowej – mówi z nieukrywaną dumą kierownik WTZ Bożena Półgęsek. W WTZ powstała grupa teatralna „Wkręceni”, która ma już na swoim koncie kilka spektakli, m.in. „Moralność Pani Dulskiej”.

– Nasza kadra jest odpowiedzialna, wykształcona, tworzą ją osoby z wielką empatią. Uczestnicy warsztatów czują to i chętnie do nas przychodzą – dodaje pani kierownik. W WTZ uczestniczą 44 osoby w różnym stopniu niepełnosprawności i w różnym wieku, z Legionowa, Nieporętu, Wieliszewa, Chotomowa. Dzięki zakupionemu przez stowarzyszenie busowi mogą bez przeszkód dotrzeć na zajęcia także ci na wózkach – i przestać być więźniami w swoich domach. Dzięki temu rodzice mają czas na wytchnienie i załatwienie koniecznych spraw.

Z OBFITOŚCI SERCA

Amicus od początku istnienia nastawiony był na pomoc dzieciom, organizował im czas w świetlicach socjoterapeutycznych, na piknikach rodzinnych, rajdach rowerowych, wyjazdach wakacyjnych i feriach zimowych. Kolonie letnie dla dzieci młodszych organizowane były w atrakcyjnych miejscach zwykle w Polsce, dla starszych – za granicą.

Jak wylicza ks. Chciałowski, stowarzyszenie pomaga też Polakom mieszkającym na Litwie, gdzie przed rozpoczęciem roku szkolnego dostarcza dzieciom wyposażone plecaki, a przed Bożym Narodzeniem – paczki od św. Mikołaja.

Nowych inicjatyw przybywa. Przed czterema laty powstało Centrum Pomocy Rodzinie, gdzie każdy potrzebujący otoczony jest należytą opieką, włącznie z możliwością otrzymania żywności. Przed pandemią uruchomiona została wypożyczalnia sprzętu rehabilitacyjnego. Z kolei w ubiegłym roku otwarto w nowym budynku Centrum Wsparcia Fizycznego z gabinetami fizykoterapii, gdzie można skorzystać z różnych zabiegów, które wspomagają kondycję fizyczną nie tylko osób starszych i niepełnosprawnych.

Koordynacją wszystkich działań w Stowarzyszeniu, prowadzeniem części administracyjnej i dokumentacji, współpracą z fizjoterapeutami zajmuje się Ewa Stolc. – Rozprowadzaliśmy opaski medyczne dla seniorów, dzięki którym jednym przyciskiem mogą sygnalizować centrali medycznej pogorszenie stanu zdrowia. Współpracujemy z Caritas Polska, rozprowadzając „Karty na codzienne zakupy” – wylicza Ewa Stolc.

Po piętnastu latach działalności lista inicjatyw Amicusa jest bogata, znajduje się na niej m.in. organizowanie porad prawnych, psychologicznych, logopedycznych, bezpłatnych konsultacji lekarzy specjalistów, spartakiad dla osób z niepełnosprawnościami czy giełdy pracy.

Ks. Tomasz Chciałowski podkreśla, że Amicus nie mógłby tak działać, gdyby nie rzesza oddanych ludzi. Dziś stowarzyszenie ma szesnastu pracowników na etatach, drugie tyle osób zatrudnia na umowę-zlecenie. Dużym wsparciem są wolontariusze. Jako prezes stowarzyszenia i proboszcz parafii przyznaje, że wymaga to ciągłego zaangażowania, bez dnia wolnego. Urlop oznacza wyjazd z grupą dzieci czy młodzieży jako opiekun i duszpasterz.

Prezydent Legionowa podkreśla znaczenie Legionowskiego Stowarzyszenia Amicus. – To niezwykle cenna organizacja pozarządowa oraz inicjatywa, która stanowi podstawę naszej małej ojczyzny. Działa zawsze w takim obszarze, którego potrzebuje lokalna społeczność. Za te podejmowane przedsięwzięcia składam serdeczne podziękowania dla wszystkich współtworzących to stowarzyszenie – mówi Roman Smogorzewski.

Amicus znaczy przyjaciel – przybliża ideę nazwy stowarzyszenia ks. Tomasz Chciałowski. Goszcząc w Legionowie, można się przekonać, że nazwa dobrze oddaje ducha tego miejsca.