Żyjemy w świecie bezczelnych, ale – niestety – skutecznych manipulacji. Jednym z rozpowszechnionych sposobów manipulowania jest używanie retoryki, że „nikt poważny” czegoś tam nie robi, nie myśli. Ileż to razy słyszeliśmy: „Żaden poważny historyk nie kwestionuje…”; „Wszyscy renomowani uczeni się zgadzają…”; „Nikt rozsądny nie może popierać…”; „Każdy myślący człowiek wie, że…”. Nie liczą się fakty, logika ani nawet zwyczajna przyzwoitość. Liczy się to, że ponoć „nikt poważny” nie myśli i nie mówi tak, jak ty, a zatem musisz zacząć myśleć i mówić inaczej, czyli tak, jak „wszyscy poważni ludzie”.
„Ludzie poważni” twierdzili, że polski samolot pod Smoleńskiem rozbił się o brzozę, a specjaliści polscy pracujący ze specjalistami rosyjskimi pieczołowicie zabezpieczyli wszystkie ciała i szczątki ludzkie, kopiąc czasem ziemię na metr w głąb. Ludzie jeszcze bardziej „poważni” twierdzą, że mową nienawiści jest negowanie tego, iż mężczyzna może mieć miesiączkę. Bo przecież jeśli pani, która ma miesiączkę, ogłosi, że jest mężczyzną, a zatem jest panem, to dalej ma miesiączkę, ale jako mężczyzna. Ergo, mężczyzna może mieć miesiączkę. Jeśli „poważni ludzie” twierdzą, że umorzenie spraw Grodzkiego, Giertycha i Nowaka jest przykładem tego, że sądownictwo w Polsce wreszcie „wstaje z kolan” i już nie ulega politycznym wpływom, to jeśli chcesz należeć do grona „światłych i poważnych”, musisz mówić tak samo.
Argument, że „nikt poważny…”, wiąże się często z przekonywaniem, że „większość” myśli tak a tak, a zatem jest to prawdą. Bo przecież większość ludzi to „ludzie poważni”. No cóż! Przez wieki większość uczonych, i w ogóle większość ludzi, uważała, że Ziemia znajduje się w centrum wszechświata. Pogląd ten, jak wiadomo, nie okazał się prawdziwy, czyli zgodny z rzeczywistością. W naszych czasach niezgodny z rzeczywistością jest pogląd, że płód w łonie matki nie jest istotą ludzką (Homo sapiens), ale jedynie możliwością człowieka, a zatem można tę istotę zabić. Ale co tam rzeczywistość! Jeśli uważasz, że aborcja to zabicie istoty ludzkiej (człowieka w jego fazie płodowej), to nie należysz do grona „ludzi poważnych”.
Manipulatorzy omijają fakty i logikę poprzez presję psychologiczną. Wzór jest zawsze taki sam: „Tylko ludzie źli, głupi, bezduszni, nieczuli, przekupieni itp. mogą wyznawać takie poglądy”.
Ta manipulacyjna taktyka odwołuje się do wątpliwości moralnych potencjalnej ofiary manipulacji, co więcej, grozi uznaniem za moralnie niegodną. Wykorzystuje się tutaj naturalną tendencję ludzi, by dopasowywać się do większości i unikać społecznej izolacji. Sugerowanie, że „nikt poważny” nie podziela naszego zdania, wywołuje dyskomfort psychologiczny i skłonność do zmiany stanowiska. Dlatego manipulator tworzy sztuczny podział na „poważnych” i „niepoważnych” komentatorów. A ludzie naturalnie dążą do przynależności do grupy o rzekomo wyższym statusie społecznym.
Oponenci Jezusa manipulowali, kłamali, nie potrafili jednak sprostać wypowiedziom Mistrza z Nazaretu. Ale tym bardziej uważali samych siebie za „ludzi poważnych” i tym bardziej próbowali ośmieszyć Jezusa jako człowieka „niepoważnego”. W Ewangelii św. Jana czytamy: „Odpowiedzieli mu Żydzi: «Czyż nie słusznie mówimy, że jesteś Samarytaninem i jesteś opętany?»” (8,48). Słowo „Samarytanin” w ustach Żydów było wyrazem pogardy. Samarytanin nie mógł być „człowiekiem poważnym”. W innych miejscach wrogowie Jezusa atakują Go, że „odszedł od zmysłów” (J 10,20; Mk 3,21). Od wieków wrogowie Kościoła próbują pokazać, że katolicyzm nie jest „poważny”. Marksiści mówili o „światopoglądzie naukowym”, czyli „poważnym”, w przeciwieństwie do katolickiej doktryny. Dziś to samo, choć inaczej, głoszą ideolodzy liberalnej lewicy. Nie ulegajmy ich manipulacjom.
Co? Gdzie? Kiedy?
