Wkrótce 1. Ogólnopolska Pielgrzymka Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego

30-lecie Dzieł Duchowej Adopcji w Polsce łączy się z 300. rocznicą koronowania Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Duchowa adopcja to szczególne błaganie o uratowanie życia nienarodzonych. Dla Polaków jest ona także formą osobistego wypełnienia Jasnogórskich Ślubów Narodu.

Obrońcy życia zgromadzeni wokół 1. Ogólnopolskiej Pielgrzymki Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego zapraszają wszystkich, którzy choć raz w życiu przez 9 miesięcy modlili się za dziecko, którego życie w łonie mamy było zagrożone. – Zapraszamy wszystkich, którzy podjęli się tej modlitwy, chcą się jej podjąć, by Bogu dziękować, jak wielkie rzeczy przez te 30 lat nam uczynił – zachęca Stanisław Jarosz, organizator pielgrzymki.

Moderator Dzieła Modlitwy Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego na Jasnej Górze podkreślił także, że modlitwa za nienarodzonych jest jednym z duchowych darów Maryi z okazji 300-lecia koronacji Jej Jasnogórskiego Wizerunku.

Pielgrzymka rozpocznie się o godz. 10.00. W południe będzie sprawowana Msza św. dziękczynna pod przewodnictwem bp. Jana Wątroby, przewodniczącego Rady ds. Rodziny.

Konferencje wygłoszą paulini o. Augustyn Pelanowski i o. Stanisław Jarosz. Pielgrzymkę zakończy uroczysty Akt Zawierzenia rodzin Matce Bożej Jasnogórskiej.

Spotkanie będzie czasem dziękczynienia, „za wszystkich, którzy bezinteresownie modlą się, aby Bóg ratował życie”, modlitwy wstawienniczej o uratowanie poczętego życia oraz czasem zawierzenia dzieła. To także okazja do ekspiacji za grzechy aborcji.

O. Jarosz przypomniał o modlitwie dla kobiet i mężczyzn: „Kroki wiodące ku uwolnieniu z ciężaru winy po grzechu aborcji”, których teksty można m.in. znaleźć na stronie Centralnego Ośrodka Krzewienia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. – Modlitwę opracowały kobiety, które dzięki lekarstwu duchowemu wyszły z poczucia winy, z oskarżania, weszły w relacje z tymi nienarodzonymi dziećmi. To ratuje, uzdrawia, bo to Jezus leczy rany syndromu poaborcyjnego – wyjaśnia o. Jarosz. 

Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji a także pomaga kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa.

Dzieła Duchowej Adopcji może podjąć się każdy: osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni i kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci powinny ją podejmować pod opieką rodziców lub opiekunów. Szczególnie zalecana jest osobom, które dokonały aborcji.

Duchowa Adopcja to owoc objawień w Fatimie i stanowi odpowiedź na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce.

Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego polega na indywidualnym modlitewnym zobowiązaniu podjętym w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa 9 miesięcy. Osoba podejmująca modlitwę odmawia jedną dowolnie wybraną tajemnicę Różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i jego rodziców.

Można dołączyć dodatkowe postanowienia: czytanie Pisma Świętego, adorację Najświętszego Sakramentu, Komunię św., praktyki ascetyczne, a także konkretną pomoc osobom potrzebującym. Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełnienia.

Duchowa adopcja dziecka poczętego może być podjęta w dowolnym czasie, również prywatnie w domu, ale zwyczajowo w uroczystej formule zapoczątkowuje się ją w uroczystość Zwiastowania Pańskiego lub inne święto Matki Bożej.

Inicjatorami powstania w Polsce duchowej adopcji byli świeccy skupieni we wspólnocie „Straż Pokoleń” przy paulińskim kościele Świętego Ducha w Warszawie, skąd co roku wyrusza piesza pielgrzymka na Jasną Górę. W tym kościele, 2 lutego 1987 r. zostały złożone pierwsze przyrzeczenia Duchowej Adopcji.

Paulini roznieśli modlitwę za dzieci poczęte na cały świat, w tym do USA, na Słowację i do Chorwacji.

W Roku Rodziny (1994) Jan Paweł II udzielił Dziełu Krzewienia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego swojego błogosławieństwa, co stało się inspiracją do powołania Centralnego Ośrodka Duchowej Adopcji z siedzibą na Jasnej Górze. Zadaniem Ośrodka jest m.in. organizowanie przyrzeczeń Duchowej Adopcji dla licznie przybywających do sanktuarium pielgrzymów z kraju i zagranicy.

W 1994 r. obrońcy życia pod kierunkiem o. Sebastiana Mateckiego opracowali i wydali za zgodą władz kościelnych pierwszą książkę o duchowej adopcji. Watykański Komitet Obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, zalecił modlitwę Duchowej Adopcji jako skuteczny środek budowania kultury życia.

Ruch Krzewienia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego posiada swój statut, z precyzyjnie opracowanym programem działania, dotyczącym obrony życia i rodziny. Program jest konsekwentnie realizowany przez animatorów. Realizują oni założenia Apostolatu Fatimskiego, w którym zrodziła się modlitwa, promując ją i organizując przyrzeczenia w terminach sprzyjających jak najliczniejszej frekwencji wiernych, wykorzystując: święta parafialne, kościelne, rekolekcje adwentowe, wielkopostne oraz pielgrzymki.

Począwszy od 1994 r. uroczyste przyrzeczenia Duchowej Adopcji składane są przez uczestników pieszych pielgrzymek przybywających na Jasną Górę, podczas Mszy świętych 15 sierpnia. Patronalnym świętem Duchowej Adopcji jest 3 maja – Święto Matki Bożej Królowej Polski.

W trosce o odpowiedni duchowy rozwój animatorów, prowadzone są dla nich systematyczne szkolenia formacyjne. Odbywają się one na Jasnej Górze dwa razy do roku w terminach: wiosennym i jesiennym.

Duchowa Adopcja jest jedną z form wypełniania Jasnogórskich Ślubów Narodu.