29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

W żłobie leży

Ocena: 2.5
3301

Główny spacerowo-handlowy deptak Betlejem nosi imię papieża Pawła VI. Przecznica wiodąca w stronę uniwersytetu zadedykowana jest Janowi Pawłowi II. Położona nieco dalej ruchliwa droga nosi imię Władimira Putina.

Wnętrze bazyliki Bożego Narodzenia. Fot. ks. Paweł Ostrowski

Ulica ta przebiega obok obozu uchodźców palestyńskich Dheisheh i prowadzi na południe, do Hebronu. Na przeciwległym krańcu ulicy Papieża Pawła VI leży plac Żłóbka. To centralne miejsce Betlejem. Zbiegają się tu drogi prowadzące od Groty Mlecznej, od Pola Pasterzy, od protestanckiego ośrodka „Dom Chleba” i zabytkowej ulicy Gwiazdy. Od zachodu do placu Żłóbka przylega meczet Omara, za nim widać wieże kościołów: syriackiego, greckokatolickiego oraz rzymskokatolickiego, pozostającego pod opieką księży salezjanów. Przy tym ostatnim od kilku lat czynne jest muzeum szopek bożonarodzeniowych gromadzące ponad 200 eksponatów z całego świata.

Wschodnią stronę placu Żłóbka zajmuje bazylika Bożego Narodzenia. W roku 2012 ten najstarszy w Ziemi Świętej i jeden z najstarszych na świecie kościół wpisany został na Listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Powstał w połowie VI w. z inicjatywy bizantyjskiego cesarza Justyniana I. Poprzedni, wzniesiony w IV w. na polecenie rzymskiej cesarzowej św. Heleny, nie przetrwał najazdu Samarytan w 529 r. Jedynymi pozostałościami tamtej budowli są geometryczne mozaiki podłogowe, które można oglądać w nawie głównej kościoła, poniżej aktualnego poziomu posadzki.

Główne wejście do bazyliki, niski i wąski otwór o wymiarach 80 na 120 cm, to zamknięta w kamieniu katecheza: „Wchodzisz do miejsca, w którym narodził się Zbawiciel. Pochyl się przed Nim i oddaj Mu pokłon!”. Za kamienną bramą znajduje się narteks – poprzeczna część kościoła, w pierwszych wiekach chrześcijaństwa przeznaczona dla katechumenów. Dopóki nie przyjęli sakramentów: chrztu, bierzmowania i Eucharystii, w liturgii mogli uczestniczyć tylko z dala od ołtarza. Nawę główną oddzielają od narteksu drewniane drzwi ufundowane w XIII w. przez ormiańskiego króla Hetuma I. Pewnie nie zasługiwałyby na osobną wzmiankę, gdyby nie fakt, że podczas trwającego obecnie gruntownego remontu świątyni odnowienie tych właśnie drzwi sfinansowało polskie MSZ.

W głównej części kościoła nawy oddzielone są podwójnymi rzędami 42 marmurowych kolumn z żółto-różowego marmuru. Każdą z nich ozdobiono w średniowieczu wizerunkiem świętego, ale dziś trudno ich rozpoznać – udało się zidentyfikować tylko 23 postaci. Są tu bohaterowie biblijni – Matka Boża, prorok Eliasz, Jan Chrzciciel, diakon Szczepan, są założyciele ruchu monastycznego na Pustyni Judzkiej – m.in. Saba, Eutymiusz, Teodozjusz, Makariusz, oraz święci chrześcijańskiego Wschodu – Jerzy, Onufry, Damian, Kosma, i Zachodu – Leonard, Leon I Wielki, Wincenty. Średniowieczni autorzy wspominają, że przy kolumnie z wizerunkiem świętego odprawiano Mszę Świętą w dniu jego liturgicznego wspomnienia. Całe to szacowne grono – z Matką Bożą i Janem Ewangelistą na czele oraz chórami anielskimi na ścianach powyżej – miało symbolizować adorację Zbawiciela w miejscu Jego narodzenia, a jednocześnie metaforycznie wyrażać myśl, że oni, jako duchowe filary, podtrzymują ciężar Kościoła powszechnego.

Zdobiące kolumny freski wykonane zostały techniką enkaustyczną (gorący wosk z pigmentem nakładany na kamień) i – jak dowiodły szczegółowe badania – powstały w różnym czasie i wyszły spod ręki różnych artystów. Prawdopodobnie powstawały na indywidualne zamówienie pielgrzymów, którzy w ten sposób dziękowali Bogu i swoim patronom za szczęśliwe nawiedzenie ojczyzny Chrystusa.

W wieku XII wszystkie ściany bazyliki udekorowano wielobarwnymi mozaikami. Włoscy specjaliści, którzy od 2013 r. prowadzą konserwację nielicznych zachowanych fragmentów, doliczyli się aż 45 rodzajów płytek tworzących mozaiki: w zależności od wielkości, kształtu, kąta pochylenia na ścianie oraz materiału, z jakiego były wykonane. Mozaiki przedstawiały przede wszystkim sceny z życia Jezusa (np. przemienienie na górze Tabor, wjazd do Jerozolimy w Niedzielę Palmową), sobory powszechne i synody lokalne z czasów kształtowania się doktryny Kościoła (przedstawione symbolicznie w formie budynku i wstęgi z dekretem końcowym po łacinie), przodków Jezusa wymienianych w genealogii u Mateusza i Łukasza, czy Jezusa jako potomka Dawida (tzw. drzewo Jessego).

Tu, gdzie dziś wznosi się imponująca bazylika, dwadzieścia wieków temu – w grocie, szopie, stajence – „Syn Boży w żłobie leżał, by zbawić ludzki ród”.


Grota Bożego Narodzenia. Fot. ks. Paweł Ostrowski

***
Materiał przygotowany we współpracy z Pallotyńskim Biurem Pielgrzymkowo-Turystycznym PEREGRINUS, ul. Skaryszewska 12, 03-802 Warszawa, tel. 22 619 15 02, 22 618 67 23, 22 618 68 51, www.bp.ecclesia.org.pl

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter