29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Szkaplerzna

Ocena: 3.88
4460

Dzień ten nazywany jest często dniem Matki Bożej Szkaplerznej, gdyż bezpośrednio wiąże się z nabożeństwem szkaplerza. Jako Kościół, 16 lipca obchodzimy wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.

fot. ks. Henryk Zieliński/Idziemy

Pierwsza Księga Królewska Pisma Świętego Starego Testamentu ukazuje związanego z Górą Karmel świętego proroka Eliasza. Dostrzegając, że Izrael odstąpił od czystości religijnej i poddał się bałwochwalstwu, Eliasz mężnie, z determinacją podejmuje działania, których celem jest przekonanie rodaków, że jedynym i istniejącym Bogiem jest Bóg Izraela. Niestety, wysiłek proroka nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Wtedy dramatycznie rozczarowanego Eliasza Bóg wyprowadza na pustynię, stawiając go na wysokiej skale, jako miejscu modlitw. Tam objawia się prorokowi w postaci łagodnego szmeru powietrza. Eliasz modli się, przepełniony poczuciem słabości, niedoskonałości, znikomości. Ta modlitwa, to spotkanie z Bogiem przemienia jego życie i serce. Środowiskiem odpowiednim do kontemplacji słowa Bożego staje się modlitwa na Górze Karmel – w miejscu zjednoczenia się w najwyższym stopniu z Bogiem w duchu wzajemnej miłości Boga i człowieka.

Na Górze Karmel pod koniec XII w. osiedlili się pustelnicy – duchowi synowie proroka Eliasza. Nazywali się Braćmi Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Z powodu prześladowań, wypierani przez Saracenów, przenieśli się do Europy. Początki były bardzo trudne, nie przyjęto ich zbyt gościnnie. Papieże nadali karmelitom oblicze zakonu żebrzącego. Podczas wizji, jakiej 16 lipca 1251 r. doznał w Aylesford w Anglii przełożony generalny braci św. Szymon Stock, Najświętsza Maryja Panna zapewniła, że pod Jej opieką zakon przetrwa wszystkie trudności. Zewnętrznym znakiem tej opieki będzie szkaplerz, na który wskazała.

Ostatecznie Kościół uznał regułę życia braci i dał prawny początek zakonowi karmelitów, promieniującemu przykładem świętości w nowym dla siebie środowisku. Fascynujący jest szybki rozwój nabożeństwa szkaplerznego na szeroką skalę. Ów znak Maryi zapragnęli nosić nie tylko duchowni, zakonnicy i papieże, ale także wierni świeccy wszystkich stanów. Przy klasztorach karmelitańskich zaczęły powstawać bractwa szkaplerzne, gromadzące ludzi pragnących przyjmować szkaplerz. Reformatorka Karmelu, św. Teresa od Jezusa, nazywała szkaplerz „suknią Najświętszej Dziewicy”; cenił go św. Rafał Kalinowski. Według św. Jana Pawła II, który – jak napisał w książce „Dar i tajemnica” – czerpał siły duchowe przez więź z zakonem karmelitów i noszenie szkaplerza, „przyjmujący szkaplerz zostają włączeni lub stowarzyszeni w mniej lub więcej ścisłym stopniu z zakonem karmelu, poświęconym służbie Matki Najświętszej, aby doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie, by wewnętrznie się przyoblekać w Jezusa Chrystusa i ukazywać Jego życie w samych sobie dla dobra Kościoła i całej ludzkości” (List apostolski Providentialis gratiae eventus – „Opatrznościowe wydarzenie łaski” z okazji 750-lecia szkaplerza świętego 1251-2001 z 25 marca 2001 r.).

Na patronkę zakonu karmelici wybrali Maryję, której „wielkie rzeczy uczynił Wszechmocny”. Maryja, w pełni świadoma misji Bożej Rodzicielki, potrafiła uznać własną słabość i pozostać „uniżoną służebnicą”. Była zdolna znaleźć harmonię między wszechmocą Bożą a pokorną uległością ludzką. Przez swoje „niech mi się stanie” pokorna Dziewica z Nazaretu otworzyła przed każdym z nas i przed całym światem perspektywę zbawienia. Wpatrując się w Jej kochające oblicze, pozwólmy, by nasze serca przenikał Duch mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Mocą Ducha Świętego możemy stać się budowniczymi świata opartego na prawdzie i miłości, solidarności i pokoju.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Doktor habilitowany, proboszcz parafii w Lubrańcu w diecezji włocławskiej i redaktor naczelny „Ateneum Kapłańskiego”.

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter