Kilkakrotnie Bóg mówi, że ze względu na swoje imię nie unicestwi swojego ludu. Było to właśnie owo enigmatyczne imię, które wybrzmiało w uszach Mojżesza na górze Horeb i które przez wieki wskazywało na przyszłość, na dzień, kiedy to imię zostanie w końcu dopełnione nowym objawieniem. To dopełnienie dokonuje się za przyczyną św. Józefa, który wraz ze swoją przeczystą Małżonką nadaje Synowi Bożemu oczekiwane od wieków imię Boże: Jezus – Jeszua, czyli „Bóg zbawia” – ale z grzechu.
WYBAWIENIE Z GRZECHU
Zbawcza misja Chrystusa jest zatem przede wszystkim wybawieniem z grzechu. Grzech jest największą tragedią człowieka od zarania ludzkości. Nękanie fizyczne, kataklizmy, straty materialne, choroby mogą stanowić tragedię, ale ich skutki są rozpatrywane zazwyczaj i przede wszystkim w kategoriach doczesnych. Skutki grzechu są zaś wieczne w wyniku grzechu pierworodnego. Dlatego tylko Bóg może nas z grzechu wybawić.
Święty Józef musiał usłyszeć, że zbawienie, które przynosi Bóg, jest wybawieniem z grzechu, bo o tym wielu Izraelitów zapomniało, myśląc, że misja oczekiwanego Mesjasza będzie polegała na wybawieniu z innych opresji. Tak więc nadając Synowi Bożemu imię Jezus, Józef uczynił to jako ojciec, który jednocześnie naprawia błędne myślenie swoich rodaków, skupionych na sprawach doczesnych. Ze świadomością konieczności wybawienia ludu z grzechu Józef miał towarzyszyć dorastającemu Chrystusowi i przygotować go do zbawczego zadania ocalenia rodzaju ludzkiego z grzechu.
Małżonek Niepokalanej Dziewicy pokazuje każdemu ojcu, jak przygotować dziecko do dorosłego życia. Największym sukcesem ojca jest uformowanie przyszłego dojrzałego człowieka w taki sposób, aby potrafił odrzucić grzech i żyć w łasce Bożej. Dla wielu ojców tego rodzaju osiągnięcie wychowawcze może być mało znaczące, bo wielu rodzicom sukces wychowawczy kojarzy się raczej ze statusem społecznym, korzyściami ekonomicznymi, sprawnością zawodową, a nawet sławą.
Św. Józef każe wszystkim rodzicom wrócić wraz z nim do ważnego momentu, kiedy usłyszał, że ma nadać imię Synowi Bożemu. Miało to być imię, które oznaczało nie tylko, że Bóg zbawia, ale też, że zbawia z grzechu. Na tym ma polegać wychowanie każdego dziecka: trzeba je tak uformować, tak mu pomóc w wyrabianiu cnót, aby samo zrozumiało, że największym osiągnięciem życiowym jest wierność Bogu.
Pomyślmy, jak wyglądałaby Polska, gdyby każdy ojciec i każda matka przyjęli Józefową poradę i w ten sposób wychowali swoje dzieci.
POTĘGA IMIENIA JEZUS
Tradycja żydowska głosi, że konieczna jest zgoda obojga rodziców co do imienia, które ma być nadane dziecku. W przypadku św. Józefa i Niepokalanej Dziewicy ten aspekt nie stanowił problemu, ponieważ oboje otrzymali identyczny nakaz odnoszący się do imienia Dziecięcia. Ich zgoda była pełna, bo jej źródłem był Bóg. I tu mamy klucz otwierający bramę do zgody małżeńskiej. Bo zgoda małżeńska ma być w Bogu, w którego małżonkowie wierzą, do którego się modlą i u którego szukają błogosławieństwa. Ale co zrobić, jeżeli wierzący małżonkowie są nadal nękani przez brak zgody?
To pytanie prowadzi nas do nabożeństwa do Najświętszego Imienia Jezus dla małżonków. Najświętsze Imię Jezus było źródłem zgody dla św. Józefa i Matki Bożej. To święte imię często wybrzmiewało z ich ust, gdy zwracali się do Syna Bożego, gdy szukali Go, gdy rozmawiali o Nim i myśleli. Jest to imię, które przypominało im, kim to Dziecię jest, skąd pochodzi i jaka jest Jego misja.
W Kościele, którego dziećmi staliśmy się przez chrzest święty, każde katolickie małżeństwo może korzystać z tego nadal mało znanego skarbu, jakim jest nabożeństwo do Najświętszego Imienia Jezus. To imię nie jest tylko ogólnym odnośnikiem do Osoby Chrystusa. Jest to imię, które zawiera moc i świętość. Dlatego też tylko drugie przykazanie Dekalogu zawiera nie sam zakaz, ale również karę dla tych, którzy to przykazanie łamią przez brak szacunku dla imienia Bożego. Co prawda katechizm przypomina, że drugie przykazanie obejmuje szacunek względem wszystkiego, co święte, ale na pierwszym miejscu wymienia święte imię Boże (KKK 2146).
Niech więc wszyscy małżonkowie dodają do swojej codziennej modlitwy Litanię do Najświętszego Imienia Jezus, zwłaszcza wtedy, kiedy doświadczają niezgody w małżeństwie. To potężne imię, wypowiedziane wielokrotnie w sposób modlitewny, pomoże im złagodzić konflikty, przywrócić pokój serca i odnowić miłość małżeńską. Stanie się tak, bo Najświętsze Imię Jezus było źródłem zgody w domu Świętej Rodziny od początku. Dla nas to imię będzie ochroną przed wszystkim, co niezgodne z wolą Bożą.
Co? Gdzie? Kiedy?
