W przeciwieństwie do Mędrców, którzy byli poganami, św. Józef był wierzącym Żydem. Ale podobnie jak u Mędrców w jego życiu też pojawiła się „gwiazda”. Była nią jego Niepokalana Małżonka, w której Bóg stał się człowiekiem i którą Litania loretańska nazywa Gwiazdą zaranną. Była Ona dla niego „gwiazdą” również dlatego, że w Niej spełniły się proroctwa Starego Testamentu (por. Iz 7, 14). Ponadto podobnie jak w przypadku Mędrców, którym potrzebne było zetknięcie z Bożym objawieniem poprzez kontakt z Żydami, tak też św. Józefowi było potrzebne objawienie Boże, aby pozostać przy swojej dziewiczej Małżonce. Otrzymał je od Anioła w słowach „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi twej Małżonki, albowiem z Ducha Świętego jest to, co się z niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus” (Mt 1, 20-21).
Oblubieniec Matki Bożej uwierzył, że Dziecię w Jej łonie zostało poczęte za sprawą Ducha Świętego. Tu jest początek drogi wiary Józefa w Chrystusa – Syna Bożego i Syna Niepokalanej Dziewicy. Najważniejszy natomiast jest fakt, że opiekun Zbawiciela nie wyruszyłby w drogę wiary, jeżeli w jego życiu nie byłoby Najświętszej Maryi Panny. Dlatego też św. Jan Paweł II napisał w adhortacji Redemptoris custos, że Józef „wraz z Maryją – a także ze względu na Maryję – uczestniczy od samego początku (…) w (…) szczytowym etapie samoobjawiania się Boga w Chrystusie (…) [i w ten sposób] św. Józef staje się pierwszym (…) którego Bóg postawił na drodze (…) pielgrzymowania przez wiarę, w którym Maryja (…) będzie najdoskonalej przodować” (RC 5).
Te słowa świętego papieża potwierdzają nie tylko wiarę św. Józefa, ale również rolę, którą Matka Najświętsza odgrywa na drodze jego wiary. Jej rola jest podobna do roli gwiazdy i objawienia Bożego na drodze wiary Mędrców. Dzięki gwieździe Mędrcy wiedzieli, że trzeba ruszyć w drogę, i dzięki niej dotarli z Jerozolimy do nowonarodzonego Mesjasza. Gwiazda, którą zobaczyli po raz pierwszy na Wschodzie, była dla nich motywującą siłą, aby iść dalej i się nie zatrzymywać. Podobnie dzięki swojej Małżonce Józef dowiaduje się o czasie i sposobie przyjścia Mesjasza na świat. Była Ona jednocześnie Małżonką i współtowarzyszką na drodze wiary. Nie można więc być uczniem Chrystusa bez czynienia tego, co uczynił św. Józef: Opiekun Zbawiciela, miłując Matkę Zbawiciela i biorąc Ją do siebie, zawierzył całe swoje życie Bogu. Józef pokazuje nam, że w przeciwnym razie nasza wiara, życie duchowe oraz pobożność pozostałyby niepełne.
JAK TO SIĘ ODNOSI DO NAS?
Dziś mamy mnóstwo publikacji na temat wiary i życia duchowego, jak również rekolekcje, konferencje, wykłady oraz warsztaty. W Polsce cieszymy się też dużą liczbą domów i ośrodków rekolekcyjnych, w których można odnaleźć czas i przestrzeń dla umocnienia wiary i odnowienia łaski swojego powołania – czy to do kapłaństwa, czy do życia konsekrowanego, samotnego lub małżeńskiego. Jednak trzeba stwierdzić, że gdyby dany ośrodek lub przedsięwzięcie nie zawierały wyraźnego wymiaru maryjnego, to znaczy, że zabrakłoby w nich czegoś ważnego i zasadniczego.
W przypadku opracowań książkowych o tematyce duchowej wystarczy spojrzeć na spis treści i zobaczyć, ile dany autor pisze o Matce Bożej. Następnie należałoby sprawdzić, w jaki sposób o Niej pisze. Czy pisze o Niej tak, jak pisałby i mówił o Niej św. Józef? Pana Jezusa jako Zbawiciela i Odkupiciela możemy w pełni wprowadzić w swoje życie wewnętrzne pod warunkiem, że uczynimy to tak, jak św. Józef: przez Niepokalaną i z Nią. Ona była jego „gwiazdą”, światłem oraz drogą do Chrystusa.
To, że przez wiele wieków Józef wydawał się ukryty przed światem, bo zbyt mało się o nim mówiło i pisało, mogło wynikać z jego woli jeszcze za życia na ziemi. Mógł bowiem zapragnąć, aby jego przeczysta Małżonka była bardziej znana i czczona niż on. Dzisiaj, gdy Kościół przeżywa Rok Józefowy, gdy Józef coraz bardziej ujawnia się w publikacjach i w konferencjach, z pewnością pragnie, aby jego obecność była rozważana w celu wzbudzenia w nas jeszcze większego zamiłowania do Najświętszej Dziewicy.
Szukajmy zatem zawsze św. Józefa przy jego Małżonce, jak również i Jej przy nim. W ten sposób nasza droga wiary zaprowadzi nas – podobnie jak Mędrców – do Betlejem. Naszą Gwiazdą będą Jezus, Maryja i Józef.
Co? Gdzie? Kiedy?
