W jednej tylko warszawskiej parafii działa już sto jeden kół różańcowych. Przypadek? Raczej odważne współdziałanie z Bożą łaską. No i św. Faustyna!
– Róża pociąga różę, jedna tworzy drugą, jak przez pączkowanie. Ale o te róże trzeba dbać. Kochać je i poświęcać im czas. Wtedy są owoce – mówi ks. prałat Ryszard Ladziński, proboszcz parafii św. Faustyny na warszawskim Bródnie. Sam przyczyniał się do tworzenia się nowych róż – m.in. stanowych: dla lekarzy i pracowników służby zdrowia, pod patronatem św. Łukasza, czy dla kościelnej służby porządkowej „Totus Tuus”, pod patronatem św. Józefa. Proboszcz pilnuje też, by każdego trzynastego dnia miesiąca przedstawiciele wszystkich róż spotykali się na Różańcu fatimskim, któremu sam przewodniczy. I co nie mniej ważne, wpiera dobre inicjatywy swoich wikariuszy.
– Tych sto róż jest efektem starań i modlitwy wielu osób. Wystarczyło zasiać ziarno – mówi ks. Roman Kot, moderator Żywego Różańca w diecezji warszawsko-praskiej, który w latach 2011-2016 był u św. Faustyny wikariuszem. Gdy przyszedł do parafii, działało w niej już kilkanaście tradycyjnych róż. Kiedy jednak podczas kolędy dostrzegł, jak wiele osób w parafii potrzebuje modlitwy, postanowił, za zgodą tych osób, zapisywać ich kontakty.
W tym samym czasie dwie parafianki, Aneta Szafoni i Kinga Jesionowska, w trakcie nocnej pielgrzymki pieszej z Błonia do Niepokalanowa wpadły na myśl, by w parafii – obok istniejących już kół Żywego Różańca – stworzyć także rodzinne koło różańcowe modlące się w intencji dzieci i rodzin. Poszły z tą inicjatywą do proboszcza. Ksiądz Ladziński bardzo się ucieszył i pobłogosławił na tworzenie kolejnych róż.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 40 (678), 7 października 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 25 października 2018 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
