28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

O pomstę do nieba

Ocena: 4.94
4734

W zasadzie na każdej stronie Pisma Świętego spotyka się tę rzeczywistość, którą nazywamy grzechem. Jednak spośród całej gamy nieprawości, w której człowiek staje przeciw Bogu i Jego prawom, Biblia wskazuje na cztery szczególnie grzeszne postawy.

"Ewa płacząca nad zwłokami Abla", malowidło w Bazylice św. Mikołaja w Amsterdamie; fot. ks. Henryk Zieliński/Idziemy

Jako ciężkie wykroczenia świadczą one o jakimś wynaturzeniu grzeszącego, a przez swój ciężar gatunkowy wywołują sprzeciw natury i skrzywdzonego człowieka, docierający do Boga w formie skargi pełnej cierpienia. Właśnie te przewinienia Kościół w Katechizmie Kościoła Katolickiego, w numerze 1867, nazywa grzechami wołającymi o pomstę do nieba.

Pismo Święte wyraźnie wskazuje nieprawości nazwane grzechami wołającymi o pomstę do nieba:

1. Niewinnie przelana krew Abla, czyli grzech bratobójstwa lub też świadomego zabójstwa, jest pierwszym ze wskazanych grzechów, które przywołują skargę przed Bogiem: „Cóżeś uczynił? Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi” (Rdz 4,10).

2. Skargę wołającą o pomstę do Boga stanowi grzech mieszkańców Sodomy i Gomory z czasów Abrahama: „Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie” (Rdz 18,20). „Mamy zamiar zniszczyć to miasto, ponieważ oskarżenie przeciw niemu do Pana tak się wzmogło, że Pan posłał nas, aby je zniszczyć” (Rdz 19,13). Odnosi się to do wszelkich grzechów nieczystych, w których człowiek, często publicznie, posuwa się do granic bezwstydu. W kategorię tego typu grzechów wpisują się m.in. różnego rodzaju akty homoseksualne.

3. Mianem grzechu wołającego o pomstę do nieba nazwana jest także krzywda wyrządzona osobom bezbronnym, zwłaszcza sierotom, wdowom i ubogim: „Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy i sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i będą mi się skarżyli, usłyszę ich skargę, zapali się gniew mój” (Wj 22,20-23).

4. Tę listę grzechów dopełnia czyn, jakim jest odmowa należnej zapłaty za wykonaną pracę: „Nie będziesz niesprawiedliwie gnębił najemnika (…). Tegoż dnia oddasz mu zapłatę (…), by nie wzywał Pana przeciw tobie, a to by cię obciążało grzechem” (Pwt 24,14-15; Kpł 19,13). „Oto woła zapłata robotników, żniwiarzy pól waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana Zastępów” (Jk 5,4).

 

Cóżeś uczynił?

Każdy grzech z grupy tych czterech szczególnych nieprawości jest bardzo ciężkim wykroczeniem moralnym i właśnie z tego powodu grzechy te krzyczą do Boga o pomstę czy też karę. Są bowiem tak bardzo są sprzeczne z przyrodzonym prawem, że żadna ludzka sprawiedliwość nie zdoła odnieść się do nich we właściwy sposób.

Określenie tych grzechów jako wołających o pomstę do nieba bierze się z wypowiedzi samego Boga, którą autor biblijny w Księdze Rodzaju zawiera w dialogu Boga Stwórcy z Kainem, zabójcą swojego młodszego brata: „Cóżeś uczynił? Krew brata twego głośna woła ku mnie z ziemi” (Rdz 4,10). Jedynym panem życia, szczególnie ludzkiego, jest przecież tylko Bóg. Tę prawdę bardzo mocno podkreśla Jan Paweł II w encyklice Evangelium vitae: „Krew Abla, czyli jego życie, woła z ziemi o pomstę do nieba” (EV 9), bo „kto podnosi rękę na życie człowieka, podnosi niejako rękę na samego Boga” (EV 9). W biblijnym opisie Kainowej zbrodni podkreślona jest prawda, że szczególne potępienie czynu Kaina bierze się również m.in. stąd, że jest to działanie świadomie zaplanowane i przemyślane przez Kaina, czyli w szczególny sposób perfidne. „Kain zwrócił się do swego brata Abla: chodźmy na pole. A gdy byli na polu, Kain rzucił się na swego brata, Abla i zabił go” (Rdz 4,8).

Bóg występuje z wyraźnym potępieniem tego czynu, a jednocześnie zwraca do człowieka, aby uświadomić mu zaistnienie grzechu. Bardzo mocno trzeba jednak podkreślić, że Bóg nie odrzuca i nie potępia samego grzesznika, o czym świadczy – podjęty z inicjatywy Boga – dialog z człowiekiem. Bóg wychodzi wobec Kaina z inicjatywą rozmowy, w której stara się uświadomić nieszczęsnemu grzesznikowi wagę jego grzechu. Ta Boża inicjatywa wskazuje na ogrom miłosierdzia Boga i Jego gotowość do przebaczenia. Jednocześnie bardzo mocno podkreśla respektowanie przez Boga daru wolności, jakim zostały obdarzone istoty rozumne. Bóg bowiem, uświadamiając człowiekowi popełniony grzech, nie przymusza go do podjęcia nawrócenia, a jedynie zaprasza do podjęcia takiej drogi. Gotowość Boga do przebaczenia i zaproszenie człowieka do współpracy wyraźnie wskazuje, że nawet tak ciężki grzech, w przypadku skruchy i żalu grzesznika, spotka się z Bożym miłosierdziem i przebaczeniem.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter