19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Misja na wyspie

Ocena: 0
1745

Wśród naszych wiernych jest wiele narodowości z całego świata – tworzy się islandzka kultura katolicka. - mówi bp. David Tencer OFMCap, ordynariusz diecezji Reykjavik na Islandii, w rozmowie z Michałem Wodzickim

fot. ks.J.Głowacki

Po raz kolejny gościmy Księdza Biskupa w naszym kraju – czy to zwykłe odwiedziny?

W seminarium duchownym w Płocku studiuje kleryk przygotowujący się do posługi w naszej diecezji. Odwiedzam go, by wspierać proces jego formacji. Dzięki uprzejmości bp. Piotra Libery kandydaci do kapłaństwa dla mojej diecezji mogą studiować w Polsce, a w okresie wakacyjnym poznają Kościół na Islandii oraz uczą się tamtejszego języka.

 

Jak Ksiądz Biskup scharakteryzuje diecezję Reykjavik?

Islandia obejmuje obszar równy 1/3 powierzchni Polski. Na jej terenie znajduje się osiem parafii, a kolejna powstanie niebawem. Poza stolicą parafie ciągną się nawet przez 700 km linii brzegowej. Mamy 14 tys. 700 zarejestrowanych katolików, co stanowi ponad 4 proc. całej populacji, ale faktycznie z Kościołem ma kontakt dwa czy nawet trzy razy więcej wiernych, którym posługuje szesnastu kapłanów. Znają oni świetnie swoich parafian, dzieląc z nimi radości i troski. Jesteśmy wspólnotą młodą, a nasze świątynie są wypełnione wieloma rodzinami z dziećmi.

 

Kościół islandzki rośnie dzięki imigrantom?

Rzeczywiście, znaczną część katolików stanowią Polacy, Filipińczycy i Portugalczycy, którzy z gorliwością angażują się w duszpasterstwo parafialne oraz rozmaite inicjatywy i wydarzenia organizowane wspólnie przez wiernych i księży. Wnoszą wiele pięknych zwyczajów, przyczyniając się do wzbogacenia życia liturgicznego oraz powstawania nowych wspólnot gromadzących wiele osób z różnych kontynentów.

 

Niedawno obchodzona była 50. rocznica erygowania diecezji Reykjavik. Jak przez ten czas zmienił się Kościół na Islandii?

Staliśmy się rzeczywiście Kościołem powszechnym, katholikós. Wśród naszych wiernych jest wiele narodowości, praktycznie z całego świata. Pracownicy kurii pochodzą m.in. z Niemiec, Czech, Polski, Hondurasu, Francji. Wszystkich nas łączy Jezus Chrystus, który objawia się w Słowie Bożym i sakramentach.

 

Jak wygląda posługa duszpasterska na co dzień?

Staramy się, by dostęp do kapłana miał każdy wierny, potrzebujący opieki duchowej. Specyfiką diecezji jest przenikanie się różnych zwyczajów, np. jest u nas znany zwyczaj wizyt duszpasterskich, tzw. kolędy, kiedy odwiedzamy naszych parafian. W wielu domach ma on niezwykle uroczysty przebieg, np. u Filipińczyków spotkanie rozpoczyna modlitwa, po niej następuje procesja ze świecami po całym domu, a na zakończenie jest wspólna agapa. W efekcie tworzy się islandzka kultura katolicka, gdzie każdy wnosi coś najlepszego, co wypracowała jego wspólnota.

 

Tak dynamicznie rozwijający się Kościół potrzebuje kapłanów.

W Ewangelii według św. Marka czytamy, że Pan Jezus przywołał do siebie tych, których sam chciał (por. Mk 3,13). Szukam tych, którzy w sercu czują pragnienie kapłańskiej służby na Islandii. Znaczna część księży obecnie pracujących na Islandii pochodzi m.in. z Polski, Słowacji i Argentyny. Są z nami również siostry zakonne, choćby od kilku miesięcy Misjonarki Chrystusa Króla.

 

Jeśli ktoś chciałby posługiwać w diecezji Reykjavik jako prezbiter, to co powinien zrobić?

Należy skontaktować się ze mną, pisząc na adres: biskup@catholica.is. Kandydat po złożeniu dokumentów zostanie zaproszony na rozmowę ze mną oraz egzamin wstępny do seminarium. Sporo młodych ludzi przyjeżdża do nas w ramach wymiany studenckiej i zgłasza się jako wolontariusze do posługi w Kościele. Zapraszam do kontaktu, by razem pracować jako Boży siewcy.

 

Duchowym zapleczem Kościoła w Islandii jest klasztor karmelitanek bosych w Hafnarfjörður. Skąd przybyły?

Historia obecności sióstr w tym miejscu rozpoczyna się jeszcze w 1939 r., wraz z ich przybyciem z Holandii. Jednak z powodu braku powołań musiały one opuścić wyspę po 44 latach obecności. Rozpoczęły się poszukiwania zgromadzenia, które chciałoby podjąć pracę na Islandii. Prymas Polski kard. Józef Glemp zwrócił się do Karmelu w Elblągu z propozycją założenia u nas fundacji. W ten sposób 19 marca 1984 r. stanęła na naszej ziemi szesnastoosobowa grupa sióstr. Karmelitanki otaczają modlitwą mieszkańców, prowadzą też przyklasztorny sklepik. Wielu Islandczyków ceni fakt, że zakonnice opuściły swoją ojczyznę, by zamieszkać wśród nas i dzielić z nami swój los. Sporo z nich przyjeżdża, by modlić się z siostrami w kaplicy, a skrzynka mailowa pęka od próśb nie tylko od katolików, ale także protestantów.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1, 16. 18-21. 24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter