19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - sobota I tygodnia Adwentu (rok A, II)

Ocena: 5
713

Bóg mówi: "Ja sam będę szukał swoich owiec i będę miał o nie pieczę" (Ez 34, 11). Ta zapowiedź sprzed wieków wypełniła się w Jezusie, Bożym Synu.

-teksty czytań-

Fot. pixabay.com/CCO

  Komentarze Bractwa Słowa Bożego, ks. dr Adam Dynak

Pierwsze czytanie: Iz 30, 19-21.23-26

Izajasz często posługuje się obrazami: bogato zastawiony stół, obfite urodzaje, stada dorodnego bydła itp. Należy pamiętać, że – ogólnie biorąc - ludzie czasów starotestamentalnych nie znali prawdy o życiu po śmierci. Ich wiara w Boga nie zawierała przekonania o zmartwychwstaniu ciała i przeznaczeniu człowieka do życia wiecznego. Życie realizowało się na ziemi, a śmierć była ostatecznym kresem wszystkiego. Łatwo sobie wyobrazić, że prorockie obrazy dostatniego życia rozumieli bardziej dosłownie niż symbolicznie. W ich pojęciu zapowiadane szczęście mogło mieć miejsce tylko na ziemi. Prawdę o zmartwychwstaniu do życia ostatecznie objawił światu Jezus Chrystus, a rozpowszechnili chrześcijanie. Czy to oznacza, że wyrocznie Izajasza nie mają dla nas znaczenia? Przeciwnie, odczytywane w innym kluczu, na poziomie chrześcijańskiej nadziei, mają nam wiele do powiedzenia. Karmieni słowem Bożym przepowiadanym przez proroka Izajasza, uświadamiamy sobie, że nasze adwentowe przygotowanie nie może mieć na celu jedynie dobrego, radosnego przeżycia Świąt Bożego Narodzenia. Wizje, które roztacza przed nami Izajasz, wskazują na coś więcej, dotyczą realnego spotkania z przychodzącym Panem, a czas Adwentu obejmuje całe nasze życie, całą doczesną historię ludzkości i świata.

Psalm responsoryjny: Ps 147 (146) 1-2, 3-4, 5-6

Responsorium chwali Boga, jednocześnie odwołując się do Jego stwórczej potęgi i miłosiernej miłości. Ten, który liczy wszystkie gwiazdy i każdej nadaje imię, jednocześnie leczy złamanych na duchu i przewiązuje im rany. Wiele wieków później poeta wyrazi to po swojemu: „Mój Bóg wykuwa słowem wieki, A chwila rani go jak mieczem, Mój Bóg – straszliwy i daleki, a bliski jak płaczące dziecię. Mój Bóg, depczący z wzgardą trony, A kłosom zstępujący z drogi – Jak groźny Sędzia przeraźliwy, Jak żebrak smutny i ubogi” (W. Bąk, Mój Bóg, w: Wiersze wybrane, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1974, s. 100). Taki jest nasz Bóg na każdym etapie historii zbawienia.

Ewangelia: Mt 9, 35 – 10, 1.5a.6-8

Owczarnia jest porzucona i zaniedbana przez swoich pasterzy. Chodzi o duchowych liderów narodu. To motyw ze Starego Testamentu, konkretnie z Księgi Ezechiela. Tam Bóg żali się na pasterzy narodu, którzy sami siebie pasą. Owiec nie paśli, nie troszczyli się o słabe, chore, skaleczone, zagubione. Dlatego pasterze ci słyszą złowrogie: biada! W tej sytuacji Bóg kontynuuje: Ja sam będę szukał swoich owiec i będę miał o nie pieczę (Ez 34, 11). Ta zapowiedź sprzed wieków wypełniła się w Jezusie, Bożym Synu. To On nieustannie zbiera rozproszone owce, pociesza je, leczy, opatruje rany. Na innym miejscu powie: Ja jestem dobrym pasterzem. Znam moje owce i one mnie znają. Poświęcam też swoje życie za owce (J 10, 14-15). To ważne słowa dla pielgrzymów adwentowych szlaków zbawienia. 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1, 16. 18-21. 24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter