Nasze zadowolenie, że „coś” zmieniliśmy, nie warunkuje żadnej zmiany oprócz fałszywego obrazu, pozoru, który nie wytrzyma próby czasu. Zmianie jakościowej poddać musimy wszystko.
komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: s. Joanna Ewa Koszałka FMA
Pierwsze czytanie: Kol 1, 15-20
Kontynuując lekturę Listu do Kolosan, zauważymy jak płynnie Autor od modlitwy za adresatów (najpierw dziękczynnej, potem błagalnej), kierowanej do Boga Ojca, przeszedł jak przez pomost (ww. 13 i 14) do zamierzonego głównego tematu, który stanowi odpowiedź na zagrożenia wiary w tej gminie, do zasadniczego punktu teologicznej treści, jaką pragnie im przekazać – do chrystologii. Stąd dzisiaj czytany hymn liturgiczny o bezwzględnym prymacie Chrystusa. On jest jedynym pośrednikiem poznania Boga i jedynym czynnikiem regulującym życie wiernych. On jest zarówno Stwórcą - przez Niego wszystko się stało, jak i Odkupicielem ludzkości - przez Krew Jego krzyża. Zatrzymajmy się na wersecie 19. Po upływie dwóch tysięcy lat tak bardzo pragniemy pokoju, którego nie ma ani na świecie targanym przez wojny, ani w środowiskach, w jakich pracujemy czy żyjemy, ani, a może przede wszystkim, w nas samych. Zarówno nas jak i nasz świat niszczy główny sprawca wszystkich podziałów – grzech. Podmiotem pojednania jest zawsze Bóg, który chce niezmiennie odnowienia relacji, wznowienia bliskości i przyjaźni. Jedynym skutecznym środkiem pojednania jest śmierć Chrystusa, a upragnionym, świadomie czy podświadomie, wynikiem – odpuszczenie grzechów i nasza nowa sprawiedliwość w Chrystusie.
Psalm responsoryjny - Ps 100 (99), 2-3. 4-5
Psalmista wychwala Przymierze pomiędzy JHWH a Izraelem, akcentując dwa przymioty Boga: łaska - hesed i wierność - ‘emet. Pierwszy to określenie relacji: Bóg jest Bogiem bliskim, Emmanuelem - dlatego hesed jest pełna wewnętrznego ciepła i wspaniałomyślnej spontaniczności. To nie tylko łaska, ale też miłość, dobroć, wierność, bliskość, miłosierdzie. I jest silna, potężna, mocna, ogromna – czytamy w polskich przekładach. Daje poczucie bezpieczeństwa. Można jej zaufać. A występująca wraz z nią ‘emet to wierność niewzruszona, jak skała dla Izraela (Pwt 32,4), prawda Jego słów, które nie przemijają (Iz 40,8) i obietnic, które będą dotrzymane (Tb 14,4), zobowiązań, z których nigdy się nie wycofa (Lb 23,19), gdyż Bóg się nie zmienia (Ml 3,6). Ta wierność podkreślona zostaje przez „na wieki”. Jest wieczna jak Bóg sam. Bóg objawił się właśnie w taki sposób: „bogaty w miłość i wierność”
Ewangelia - Łk 5, 33-39
Jak przebić się przez ciasnotę i utarte myślenie? To nie tylko nasz problem, jak słyszymy w dzisiejszej perykopie. Obraz zaproponowany przez Jezusa jest wyraźny: nowość, jaką przynosi to nie zastąpienie jakiegoś kawałka innym kawałkiem. Nasze zadowolenie, że „coś” zmieniliśmy, nie warunkuje żadnej zmiany oprócz fałszywego obrazu, pozoru, który nie wytrzyma próby czasu. Zmianie jakościowej poddać musimy wszystko. Paweł tłumaczył nowoochrzczonym: Jeśli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne minęło, a oto wszystko stało się nowe (2 Kor 5,17).
Co? Gdzie? Kiedy?
