Komentarze do czytań - 30 sierpnia 2019

komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: Katarzyna Dzierżanowska

Pierwsze czytanie: 1 Tes 4, 1-8

Wolą Bożą jest nasze uświęcenie. Natchnieni słowami: „Bądźcie święci, bo Ja Święty jestem” (Kpł 11,44), prosimy, abyśmy - uświęceni przez chrzest - wytrwali w tym, czym zaczęliśmy być - pisze św. Cyprian. Jesteśmy uświęceni dzięki zanurzeniu przez chrzest w Chrystusie, a jednocześnie mamy wciąż stawać się świętymi. Ciekawe, że Bogu podoba się, jeśli - jak pisze święty Paweł - stajemy się coraz doskonalszymi, przechodzimy proces rozwoju. Droga chrześcijańska jest dynamiczna, a sposobów czynienia dobra - nieskończenie wiele. Od każdego z nas zależy, jakie dobro na świecie się pojawi. W dzisiejszym czytaniu św. Paweł zwraca uwagę na charakterystyczny aspekt miłości, którym jest czystość. Według apostoła poganie żyją w namiętności, bo nie wiedzą, że nasze ciało jest świątynią Ducha Świętego; pożądają, bo nie znają przeznaczenia ciała będącego, jak pisał Karol Wojtyła, wyrazem osoby. Nie wiedzą, że ciało ma oblubieńczy sens, że człowiek został stworzony do komunii osób, w miłości, a ono samo jest znakiem ukrytej w Bogu tajemnicy! Stawanie się coraz bardziej darem dla drugiego i przyjmowanie z radością daru, którym on jest - oto droga ku świętości otwierająca się przed każdym z nas.

Psalm responsoryjny:    Ps 97, 1.2b.5-6.10.11-12

Ten, kto się nawraca, doświadcza radości. Jego serce współbrzmi z sercem Boga, dlatego - nawet, jeśli przeżywa trudności czy cierpienia - chodzi w świetle. W dzisiejszym psalmie kilkakrotnie powtarza się wezwanie, zachęta do radości. Radość to nie tylko uczucie, to nie to samo co dobry humor, to wejście w światło Boga i w Jego pokój.

Ewangelia: Mt 25, 1-13

„Oto pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” - te słowa to centrum powyższej przypowieści. Zawsze zastanawiałam się, co symbolizuje oliwa, którą mądre panny wzięły ze sobą, a której głupim zabrakło. Słyszałam wiele interesujących interpretacji, pewnym razem jednak odkryłam coś innego. Przecież wszystkie panny zasypiają. Budzi je wołanie obwieszczające przyjście pana młodego. Czym zajmują się panny, łagodnie nazywane nierozsądnymi? Najpierw proszą panny mądre, żeby pożyczyły im oliwy, a potem idą ją kupić. Nie interesuje ich pan młody, ale ich własne przygotowanie! Panny mądre z kolei, kiedy słyszą wezwanie, wychodzą naprzeciw panu młodemu i wchodzą na ucztę weselną. Jeśli pan młody mówi do nieroztropnych panien: Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was, to najwidoczniej znaczy, że ich nie zna. Abyśmy nigdy nie usłyszeli tych smutnych słów, przebywajmy z Tym, który na końcu czasów ukaże się jako Pan Młody ludzkości. Kiedy się modlimy, szukajmy Jego Oblicza, nie zapominajmy, że mamy w sobie Jego Ducha, prośmy, by nas przemieniał, żebyśmy stawali się coraz bardziej podobni do Niego. Wtedy na pewno nas pozna.