Komentarze do czytań - 28 października

komentarze Bractwa Słowa Bożego, Alicja Sarnocińska

Pierwsze czytanie: Ef 2,19-22

            Dzisiaj obchodzimy święto Apostołów Szymona i Judy Tadeusza, którzy tak, jak podkreślił to święty Paweł w Liście do Efezjan, są współobywatelami i my, wszyscy wspólnie jesteśmy domownikami Boga. Apostołowie byli świadkami cudów Bożych dokonywanych za sprawą Jezusa, my natomiast jesteśmy świadkami cudu, w którym Bóg uobecnia się w chlebie, utwierdzając nas w miłości.

Jezus Chrystus jest kamieniem węgielnym, na którym „cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię”. Jesteśmy tą budowlą, ale także rośniemy dzięki niej i wraz z nią. Tworzymy jedność, wspólnotę. Bóg uznaje nas za swoją rodzinę, dlatego i my powinniśmy siebie wzajemnie traktować jak rodzinę. Czy nie brzmi to rewelacyjnie? Oprócz mnie, jest rodzina polska, europejska, kontynentalna, atlantycka, ogólnoświatowa! Jesteśmy rodziną na całym świecie! Kolor skóry, inny język, inna kultura nie mają znaczenia, ponieważ jednocząc się z Bogiem, wszyscy jesteśmy sobie równi. Podróżując w trakcie wakacji, poznawałam wielu różnych ludzi, jednak zaskoczeniem było dla mnie spotkanie z młodym mężczyzną, który nie wiedział, kim jest Jezus Chrystus. Nie poróżniło nas to jednak, ponieważ on także został stworzony przez naszego Ojca. Ogromnym darem było dla mnie podzielenie się swoją wiarą. Być może dzięki temu spotkaniu on również doświadczy Bożej wspólnoty.                     

Psalm responsoryjny: Ps 19,2-3.4-5

            Bóg rozjaśnia wszechświat blaskiem słońca i oświeca ludzkość światłem swego słowa zawartego w objawieniu biblijnym. Psalmista personifikuje niebiosa, które stają się niejako świadkami stwórczego dzieła Bożego. To właśnie one głoszą wspaniałość Bożych dzieł. To milczące świadectwo daje się usłyszeć jako głos rozchodzący się po całym wszechświecie, by dotarł do wszystkich miejsc, do wszystkich ludzi. Zatrzymaj się przez chwilę na słowach refrenu i zadaj sobie pytanie: Czy mój głos, jest również częścią tego „niebiańskiego głosu”, który dociera do wszystkich części świata?

Ewangelia: Łk 6,12-19

            Spróbujmy wybrać się dziś z Jezusem na górę, gdzie będzie czuwał na modlitwie. Trwa na niej od świtu, zatopiony w myślach o mnie, o tobie, o każdym swoim uczniu. Apostołowie wywołani są po imieniu, każdy po kolei. Czy słyszysz tam swoje imię? Do czego zostałeś powołany? Czy już odkryłeś swoje powołanie? Jeśli tak, to poprzez czyje słowa lub wydarzenie, w którym usłyszałeś Jego wolę? Jezus wchodzi w tłum chorych i potrzebujących. Tak jest każdego dnia w naszym ludzkim życiu. Jezus chce wejść we wszystkie choroby mojego życia, zranienia, trudne relacje z ludźmi. Jeżeli Go widzisz, zbliż się do niego, wyciągnij rękę i dotknij Go. „Jezu, pragnę Twojej bliskości, bo w niej odnajduję moc życia!”