29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - 22 lipca 2019

Ocena: 4.8
2012

 Słowo Jezusa Zmartwychwstałego przywraca nam sens istnienia w naszych bólach i trwogach. Słowo stwarza nas na nowo.

- tekst czytań -

fot. pixabay.com/CC0

Pierwsze czytanie: 2 Kor 5, 14-17
 Nowy Testament poucza nas, że największą ze wszystkich cnót jest miłość. Bez niej nic nie ma sensu. Ofiara, składana bez miłości, nie spełnia swojej funkcji. Przynosi szkodę ofiarodawcy, gdyż czyni go coraz bardziej jałowym duchowo. Miłość ma na celu szczęście ukochanej osoby, dlatego Bóg nie pozostawił nas samym sobie po wygnaniu z raju, ale obiecał, że przez miłość znów nas przygarnie. Czyni to w planie zbawczym, posyłając swojego Syna. Wydaje Go za nas w ofierze miłości, aby pokonać śmierć. Jezus umiera za wszystkich, okazując bezgraniczną miłość. Kieruje się nią zawsze i wobec każdego. Dlatego ci, którzy zanurzają się w Misterium zbawczym poprzez sakramenty, nie żyją dla siebie, ale dla Tego, który umarł i zmartwychwstał. Pascha inicjuje nowe stworzenie, nowy eschatologiczny wymiar zmierzający do pełnego spotkania człowieka z Bogiem.                    
I wreszcie - miłość to obecność. Imię Boga brzmi: „Jestem, który Jestem”. Ci, którzy prawdziwie kochają, trwają w obecności tak, jak niewiasty pod krzyżem wraz z Janem, jak Maria Magdalena przy grobie. Ci, którzy uciekli z Ogrójca, nie byli jeszcze doskonali w miłości, która usuwa wszelki strach. Potrzebowali czasu, aby dojrzeć do miłości, dla której śmierć nie jest przeszkodą, by trwać przy Ukochanym. Bóg sam jest czystą miłością. On sprawił, że stworzenie zranione grzechem odnowiło się przez życie i dzieło Zbawiciela. Nowy człowiek, zanurzony w Śmierci i Zmartwychwstaniu, już tu na ziemi posiada łaskę odrzucania grzechu i trwania przy Bogu.


Psalm responsoryjny: Ps 63, 2.3-4.5-6.8-9
    Miarą miłości jest tęsknota. Chcemy przebywać z osobą ukochaną, tęsknimy, gdy jej nie ma, jakby uchodziła z nas radość życia. Kiedy zabierają Oblubieńca na mękę, pościmy i tęsknimy. Pragnienie Boga w duszy miłującej Stwórcę wpisało się w nas, gdy odchodziliśmy z raju. Każdy tęskni za miłością i szczęściem, ponieważ do tego został stworzony. Psalmista opisuje tęsknotę za zburzoną świątynią. Naszą świątynią jest Zbawiciel, który mówił, że wzniesie świątynię swego ciała w przeciągu trzech dni. Dał nam nadzieję na zmartwychwstanie naszych ciał, dzięki swojemu zmartwychwstaniu.


Ewangelia: J 20, 1.11-18
    Słowo Jezusa Zmartwychwstałego przywraca nam sens istnienia w naszych bólach i trwogach. Słowo stwarza nas na nowo. Po odkupieniu jesteśmy nowym stworzeniem. Nowe narodziny zawsze są eksplozją radości. Świat powstał z niczego, lecz przyczyną, mocą sprawczą była miłość i wola Boga. Na nowo świat powstaje z tych samych powodów, bo Bóg w swej miłości jest niezmienny. Bóg cały czas jest Ojcem, nieustannie stwarza. Stwarza nas do poznania Go jako Ojca i do miłowania Go jako Ojca, który kocha i walczy o swoje dziecko, aż do ostatniej kropli krwi. Orędzie miłości ma przekazać słaba istota, która paradoksalnie jest najmocniejsza mocą miłości, bo przyjęła doświadczenie uzdrowienia, przebaczenia i ukochania.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter