Komentarze do czytań - 13 września 2019

komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: Mateusz Mickiewicz

Pierwsze czytanie: 1 Tm 1,1-2.12-14
     "Nad miarę obfitą okazała się łaska Pana naszego”. Święty Paweł jest świadomy, że jego powołanie do bycia apostołem jest bezinteresownym darem miłosiernego Boga. Paweł nie zasłużył na niego, wręcz przeciwnie – przez wiele lat z zaangażowaniem, choć w nieświadomości, zwalczał Kościół. I właśnie w tym objawia się wszechmoc i dobroć Pana Boga – On jest w stanie ,,bluźniercę, prześladowcę i oszczercę” uczynić swoim heroldem.
    Tymoteusza Paweł spotkał podczas pierwszej podróży misyjnej, w Listrze. Tam prawdopodobnie ochrzcił Tymoteusza, stąd nazywa go ,,dzieckiem w wierze”. Tymoteusz był dla Pawła jednak nie tylko synem duchowym, ale z czasem także przyjacielem – towarzyszył mu w jego pracy misyjnej, a z czasem sam został biskupem Efezu. I właśnie do młodego biskupa Tymoteusza Apostoł Paweł kieruje swój list. Przykład dwóch wielkich postaci z początku Kościoła jest bardzo wymowny dla nas – dobrze mieć ,,przyjaciół w Chrystusie”, ludzi, którzy są nam bliscy i z którymi mamy wspólny cel – budowanie Królestwa Bożego.
    "Nad miarę obfitą okazała się łaska Pana naszego”. Nasze życie, nasza świętość nie jest jedynie owocem naszego wysiłku. Historia świętego Pawła pokazuje nam, że prawdziwie święty jest ten, który pozwoli w swoim życiu działać Panu Bogu i przyjmie Jego plan na życie.

Psalm responsoryjny: Ps 16,1-2a i 5.7-8.11
    Psalmista z ogromnym zaufaniem zwraca się do Boga. Oddaje się Jemu, bo doświadczył już Jego mocy i prowadzenia. Wie, że Pan jest ,,po jego prawicy” i nic nim ,,nie zachwieje”.
    W naszej modlitwie możemy szczególnie zatrzymać się nad słowami: ,,Ty ścieżkę życia mi ukażesz”. My jesteśmy w stanie zaplanować dzisiejszy dzień, tydzień, mniej więcej przewidzieć najbliższy miesiąc, ale i tak nasze przewidywania często okazują się zawodne. Modlitwa nie zwalnia nas z odpowiedzialności za życie, ale właściwą postawą naszego serca jest całkowite powierzenie się Panu: ,,Ty ścieżkę życia mi ukażesz”! Jeśli ufamy, że Jego wola jest dla nas najlepsza, doświadczymy, że realizujące się w nas Boże plany naprawdę prowadzą nas do ,,pełni radości”.

Ewangelia: Łk 6,39-42
    Dzisiejsza Ewangelia tym mocniej uderza we wszystkich, których zadaniem jest głoszenie Słowa innym ludziom. Bowiem każdy nauczyciel musi nieustannie przypominać sobie, że też jest uczniem, że też potrzebuje się nawracać.
    A co z belką we własnym oku? Pewnego razu dziennikarz zapytał św. Matkę Teresę, co powinno się zmienić, aby świat był lepszy. Wtedy święta odpowiedziała bez wahania: "ciebie i mnie”.