Kolumbia: w Medellinie odbyła się beatyfikacja Marii Bereniki Duque

“Maryja nie przewiduje. Jest pokorna, skromna, taka, jak zawsze, a ten kontrast jest znaczący. Sprawia, że rozumiemy, iż Maryja jest naprawdę pokorna i nie dąży do wynoszenia się, ale uznaje, że jest mała przed Bogiem i cieszy się, że jest taka” – podkreślił główny celebrans.

Zwrócił uwagę na doniosłość tego aspektu, gdyż jest to jedna z cech charakterystycznych “życia naszej nowej błogosławionej, które było właśnie pokorą, co powtarzali konsultanci teologiczni w czasie procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego”. Matka Maria Berenika, dziś beatyfikowana, zawsze miała jako wzór Maryję Pannę w chwili Zwiastowania, której poświęciła pierwszą ze swych fundacji zakonnych: Małe Siostry od Zwiastowania, i sama żyła na co dzień w tym duchu, uważając się za “robaczka, śmieć, nic” – powiedział kaznodzieja.

Wskazał następnie na “końcowe zdanie przekazu ewangelicznego: «Wtedy odszedł od Niej Anioł»”. Oznacza to, że “Bóg powierza Maryi ogromną misję, lecz nie daje Jej «instrukcji obsługi»: uzyskawszy Jej zgodę, Anioł odlatuje do nieba, Maryja natomiast pozostaje na ziemi, pozostaje sama z tajemnicą swego macierzyństwa. Co robić? Komu o tym powiedzieć? Jak to powiedzieć?” – komentował wydarzenie ewangeliczne kard. Semeraro.

Zauważył, że “owszem, mówimy, iż mamy żyć wiarą, Bóg jednak pozostawia to naszej kreatywności, w istocie zawsze czyni nas wolnymi”. Należy więc zrozumieć, że “życie wiarą nie oznacza posiadania recepty na problemy, ale jest poszukiwaniem osobistej odpowiedzi, często pełnej trudu i bolesnej, z uwzględnieniem planów Bożych i wymogów historii”. Na tym ostatecznie polega świętość i powód, dla którego każdy święty “ukazuje nam inne jej oblicze”. Tego, jak każdego dnia odpowiadać Bogu, “nasza błogosławiona musiała szukać dzień po dniu, pokonując liczne próby, doświadczyła wielu sprzeciwów i nie porozumień” – zaznaczył mówca.

Wskazał, że jeszcze jedną cechą ziemskiego życia bł. Marii Bereniki na drodze jej naśladowania Maryi była “miłość do ubogich, którzy znajdowali się w centrum jej istniania i aby byli oni również ewangelizowani, założyła rodzinę zakonną; szczególnie kochała najbiedniejsze dzieci, które uważała za «faworytów» Pana”. Szła do nich przekonana, że “do nich należy Królestwo Niebieskie, które zaczyna się tutaj wśród prostych rzeczy” – przekonywał kaznodzieja. “Tak to było dla Maryi i tak będzie zawsze, aż do końca czasów: «[Pan] wejrzał na pokorę swej sługi; wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny» – mówi Ona. Niech tak będzie także dla nas” – zakończył swe kazanie kard. Semeraro.

Bł. Maria Berenika (w świecie Anna Julia) Duque Hencker (1898-1993) była najstarszą z 19 dzieci głęboko religijnej rodziny, w której jeden z jej braci został kapłanem a 3 siostry wybrały życie zakonne. Ona sama również poczuła wcześnie powołanie zakonne i prawie 30 lat należała do zgromadzenia dominikanek od Ofiarownia Pańskiego, ostatecznie jednak uznała, że jej miejsce jest gdzie indziej i pod koniec lat czterdziestych XX wieku założyła Zgromadzenie Małych Sióstr od Zwiastowania, które włądze kościelne zatwierdziły w 1950 w diecezji i w 1958 na szczeblu ogólnokościelnym. Ostatnich 14 lat życia spędziła w łóżku chorobowym, do końca jednak, na ile mogła pomagała swym współsiostrom w ich posłudze. Zmarła w opinii świętości w domu swego zgromadzenia w Medellinie.