19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Ikona świata misyjnego

Ocena: 0
1476

Paulina Jaricot – założycielka Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary i Żywego Różańca, świecka tercjarka dominikańska – w tę niedzielę zostanie wyniesiona na ołtarze.

fot. Missio Austria, Clemens Fuchs

Uroczystość beatyfikacyjna odbędzie się o godzinie 15.00 w Lyonie pod przewodnictwem kard. Luisa A. Taglego, prefekta Kongregacji Ewangelizacji Narodów. Ta beatyfikacja to także wspaniały prezent dla wszystkich wiernych związanych z Papieskim Dziełem Rozkrzewiania Wiary, które w tym roku świętuje dwieście lat swojej działalności.

„Z tych ziaren gorczycy wyrośnie ogromne drzewo, którego dobrotliwe gałęzie zacienią całą ziemię” – napisała w dzienniczku duchowym młoda tercjarka, kobieta przedsiębiorcza, zachwycająca urodą i talentem. Tym ziarnkiem gorczycy była genialna intuicja młodej Francuzki: „Jedna modlitwa dziennie i jedna moneta w tygodniu” w intencji misji. Był to pomysł, który faktycznie wzniecił płomień żarliwej troski o misje, angażując miliony, a w przyszłości może miliardy ludzi.

 


KLASZTOR TO ŚWIAT

Paulina przyszła na świat w 1799 r. w Lyonie, zaraz po rewolucji francuskiej, w katolickiej rodzinie. Będąc córką bogatego francuskiego fabrykanta, zajmującego się produkcją jedwabiu, miała zapewniony dostatek, udany start życiowy i perspektywę wyjścia bogato za mąż. Pomimo beztroskiego życia Paulina zachowała wrażliwość na ludzką krzywdę.

Już jako mała dziewczynka cierpiała z powodu nieszczęścia innych ludzi. Widząc pewnego razu czerpanie wody ze studni, powiedziała do matki: „Jakbym ja pragnęła mieć takie niewyczerpane źródło złota, aby z niego można było brać i dawać wszystkim nieszczęśliwym, żeby już więcej nie było biednych i żeby nikt już nie płakał”. Usłyszała wtedy odpowiedź: „Nie martw się jednak, jeśli bardzo, bardzo będziesz kochała Pana Boga, znajdziesz w swej duszy bogactwa, które będą mogły ukoić wielkie boleści”. Bez wątpienia Bóg pozwolił Paulinie odkryć wielki dar, jaki złożył w jej duszy: żyć dla Boga, a przez Niego żyć dla innych.

Widząc trudną sytuację robotników lyońskich, nie godziła się wewnętrznie na poniżenie najuboższych warstw społecznych. Zdawała sobie sprawę z tego, że bogactwo, którym była otoczona, ma drugą stronę: smutek, zmęczenie i brak perspektyw życiowych wielu ludzi. Momentem przełomowym w jej życiu był wypadek, w którym nie doznała jednak żadnego uszczerbku. To doprowadziło ją do głębokiego doświadczenia Boga, które pogłębiać będzie jako tercjarka dominikańska.

Paulina odbyła spowiedź z całego życia, zaczęła codziennie uczestniczyć w Eucharystii i stale pogłębiać swoje życie duchowe. Już jako siedemnastoletnia dziewczyna, lubiąca szyk i interesująca się modą, zdała sobie sprawę, że pieniądze nie dają szczęścia, gdy słychać płacz poniżanych i wyzyskiwanych. Gorąco kochała Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie i z gronem dziewcząt w swoim wieku założyła Stowarzyszenie Wynagrodzicielek Najświętszego Serca Pana Jezusa. Codziennie adorowała Jezusa Eucharystycznego.

W osiemnastym roku życia złożyła śluby czystości i wstąpiła do dominikańskiego zakonu świeckich, poświęcając się opiece nad ubogimi rodzinami w Lyonie. „Zostałam stworzona, by kochać i działać. Mój klasztor to świat” – mawiała Paulina.

 


SIEĆ POMOCY

Zmysł organizacyjny, wyobraźnia oraz umiejętność gromadzenia ludzi wokół własnych pomysłów pozwoliły Paulinie na wypracowanie systemu małych, ale mnożonych w nieskończoność kroków miłosierdzia. Cała jej aktywność zanurzona była w modlitwie i Eucharystii, co razem stanowiło klucz do sukcesu.

Prowadząc korespondencję ze swoim bratem, studiującym w seminarium duchownym, po raz pierwszy zainteresowała się problemem misji i trudności finansowych, z jakimi borykali się misjonarze. Postanowiła swoje doświadczenie pomocy ubogim rozszerzyć na inne obszary, nie tylko w Lyonie, ale na całym świecie. Taką szansę dawały jej misje Kościoła, poprzez które mogła dotrzeć z modlitwą i konkretną pomocą do wszystkich pragnących Boga i łaknących Jego miłosierdzia.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Autorka jest pracownikiem Papieskich Dzieł Misyjnych

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1, 16. 18-21. 24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter