Słuchając dzisiejszej przypowieści, możemy zastanawiać się, dlaczego dzierżawcy zachowali się tak okrutnie. Odpowiedź narzuca się sama: żądza.
Niepohamowana żądza posiadania, której ulegli, doprowadza ich do posługiwania się niszczycielską siłą zła. Siłą, która nie cofa się przed niczym, nawet odebraniem życia – najwyższej wartości, której człowiek nie jest ani twórcą, ani właścicielem, a jedynie dzierżawcą!
Dziś świat nie chce słyszeć tej prawdy. Odrzuca ją w myśl poszanowania wolności. Wolności interpretowanej jedynie jako postępowanie w myśl hedonistycznego zaspokajania potrzeb, koniecznie dodajmy: własnych. Bagatelizowanie wartości życia w posługiwaniu się słowem, zarówno w codziennym funkcjonowaniu, jak i wypowiedziach publicznych w mediach, produkcjach filmowych oraz grach komputerowych, skutkuje odwróceniem hierarchii wartości. Próby technicznego, czasem nawet ocierającego się o granice medycyny działania, którym człowiek interweniuje w powstawanie życia ludzkiego, próbując nim manipulować według własnych standardów, często trudnych nawet do logicznego zrozumienia, a już na pewno moralnie nie do przyjęcia, pozostawiają skutki w społecznym postrzeganiu wartości, godności i świętości życia.
Powszechnie mówi się, że milczenie jest zgodą. Czy w myśl tego bierność może być postrzegana jako przyzwolenie? Czy brak reakcji może być odczytany jak akceptacja? Chrześcijanin nie może być letni, o czym przypomina nam wizja zwarta w Apokalipsie (por. 3,15). Chrześcijanin nie powinien być obojętny, a już na pewno nie pozostawiać bez odpowiedzi wezwania do poszanowania życia ludzkiego.
Jesteśmy wezwani na mocy sakramentu chrztu do przynoszenia owocu – dobrego, a nie cierpkiego. Niewątpliwie pozytywna odpowiedź na potrzebę podjęcia walki o przywrócenie godności wartości każdego życia jest takim właśnie owocem.
„Daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili” – woła dziś psalmista. Niech początkiem nowego będzie otaczanie troską życia.
Co? Gdzie? Kiedy?
