29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Czytania liturgiczne - 14 maja 2019

1374

Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.

Fot. pixabay.com / CC0

Czytanie z Dziejów Apostolskich (komentarz)
Dz 1,15-17.20-26

Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: „Bracia, musiało się wypełnić słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu.

Napisano bowiem w Księdze Psalmów: «Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka. A urząd jego niech inny obejmie».

Trzeba więc, aby jeden z tych którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania”.

Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja.

I tak się pomodlili: „Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą”.

I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.

Psalm responsoryjny (komentarz)
Ps 113,1-2.3-4.5-6.7-8

Refren: Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził.

Chwalcie, słudzy Pańscy,
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione
teraz i na wieki.

Od wschodu aż do zachodu słońca
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy,
ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Kto jest jak nasz Pan Bóg,
co ma siedzibę w górze,
co w dół spogląda
na niebo i na ziemię?

Podnosi z prochu nędzarza
i dźwiga z gnoju ubogiego,
by go posadzić wśród książąt,
wśród książąt swojego ludu.

Śpiew przed Ewangelią
J 15,16

Alleluja, alleluja, alleluja
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.

Słowa Ewangelii według świętego Jana (komentarz)
J 15,9-17

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.


 

 

 

Komentarz Bractwa Słowa Bożego, autor: Barbara Gańczyk

Pierwsze czytanie

            Co do Judasza Słowo wypełniło się po to, aby wypełniło się też co do Jezusa. W świetle Ducha Świętego i w psalmicznym proroctwie Dawida Jezus musiał umrzeć, aby zmartwychwstać. Judasz Go wydał, choć zajmował uprzywilejowaną pozycję przy Mistrzu. Zbawienie przyszło przez krzyż.

            Kiedy wykruszył się Judasz, dokooptowali [to słowo należy do partyjnej nowomowy, ale jest rodem z łaciny] do swojego składu Macieja (po grecku Maththias), jednak nie zupełnym przypadkiem, ale w drodze losowania między nim a Barsabą. O precyzyjnej organizacji wspólnoty uczniów świadczy zdarzenie opisane w Dziejach. Nie tylko współczesne stowarzyszenia, lecz także, jak widać, apostołowie mieli wypracowaną procedurę uzupełniania składu.

            Tylko raz wspominany w Nowym Testamencie Maciej miał zaszczyt przebywać z Jezusem od początku Jego misji aż do Zmartwychwstania. Umiłował ascezę i pogłębione życie duchowe. Został przez Żydów ukamienowany, a przez Rzymian ścięty. Mężny Macieju, jak czułeś się, zastępując wyprorokowanego antybohatera?

 

 

 

Psalm

            Hymn jest pieśnią chwalącą Boga lub wielkie idee. Psalm 113 ma w sobie coś postmodernistycznego. Jest instrukcją pieśni pochwalnej. Nie zaczyna się wezwaniem Boga, ale wezwaniem tych, którzy mają głosić Jego chwałę, i poucza, jak mają to robić. Jak głosić chwałę, nie samego Boga, ale imienia Boga? Jaki w tym dystans i pokora! Niewysłowione poczucie nicości względem nieogarnionego Stwórcy ukrywa się też w metaforach nieskończoności czasu oraz przestrzeni w poziomie i w pionie. Wywyższony sam w sobie jest jeszcze bardziej wywyższony w swojej chwale, a przecież Jego współczująca miłość dociera na sam dół, do ostatniego nędzarza, dając mu miejsce wśród książąt, a pogardzanej kobiecie do wyschniętego łona wsiewa zarodki płodności. I w tym jest otchłań tajemnicy Adonai. I bezmiar geniuszu poety.

 

 

 

Ewangelia

            Czytając Stary Testament, najpierw trzeba rozgarnąć trupy i poszarpane wnętrzności, aby znaleźć miłość. Jest – mimo dobrego kamuflażu. Bynajmniej nie Bóg zasłania widok, ale uporczywe trwanie w grzechu ludu wybranego. W Nowym Testamencie Jezus ustami Jana zapewnił zgodnie z prawdą o trwałości tego łańcucha: Ojciec, Syn, lud Boży. Przymierze uwarunkowane jest wierną miłością i zachowaniem przykazań. Co to znaczy wytrwać w miłości? Jeśli w najbliższym Tobie człowieku zobaczysz twarz Boga Ojca i Jezusa Chrystusa, znaczy, że masz dar Ducha Świętego, czyli – miłość. Radość Jezusa jest moją radością. Miłości, aż do zatracenia samego siebie, nauczył nas Zbawiciel, składając się w ofierze za mój i Twój grzech. Przez ofiarę Jego krwi ze sług awansowaliśmy do grona krewniaków. Zostaliśmy wybieleni z brudu dawnych i przyszłych grzechów, żeby stać się posłańcami Ewangelii, wybranymi jak Jeremiasz. Poznają nas po owocach otrzymanych i rozdanych w imię miłości.

PODZIEL SIĘ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter