Apostoł Eucharystii - św. Stanisław Kazimierczyk

Spełniona obietnica Maryi

Brat Stanisław wspierany Słowem Bożym, przyjmowaniem i sprawowaniem świętych sakramentów, chętnie służył wszystkim spragnionym i poszukującym. Wszystkie siły czerpał jednak z niewyczerpalnego Źródła, jakim była dla niego Eucharystia. W trzydziestym roku swojego życia zakonnego, po Wielkim Poście, osłabiony – nagle zachorował. Infekcja była bardzo poważna. Powierzając się Bożemu Miłosierdziu, w czasie głębokiej modlitwy, Stanisław zobaczył Chrystusa Zmartwychwstałego w towarzystwie Matki Bożej.

Chrystus powiedział do niego: Wstań i pospiesz się synu mój, Stanisławie! Dziś będziesz ze mną w wiecznej chwale. Po tych słowach, choć osłabiony, zaczął uwielbiać Boga tak głośno, że wielu braci zleciało się do jego celi. Wtedy poprosił, by opatrzyli go sakramentami. Pożegnał się ze zgromadzonymi, nakładając swoje dłonie na ich głowy – modlił się za każdego i mu błogosławił. Jeden z biografów św. Stanisława Kazimierczyka opisuje, że kiedy poruszony smutkiem swoich braci padł z łóżka na kolana – ostatnim tchnieniem, ze wzniesionymi rękami, powierzył swoją duszę Chrystusowi i wówczas skonał. Było to 3 maja 1489 roku, w uroczystość znalezienia Krzyża świętego. Miał 55 lat.

Na każde wezwanie

Niedługo po śmierci, nie zapominając o swoim mieście, Stanisław ukazał się we śnie śmiertelnie chorej żonie pewnego tkacza krakowskiego. Kazał jej przyjść do kościoła Bożego Ciała, gdzie był pochowany i tam się pomodlić. Uzdrowiona kobieta opowiadała o cudzie i bardzo wielu ludzi zaczęło nawiedzać grób Kazimierczyka. W krótkim czasie, odnotowano ponad 170 takich przypadków.

500 lat później…

Święty Stanisław Kazimierczyk został beatyfikowany ponad pięć wieków po śmierci – 18 kwietnia 1993, na Placu Świętego Piotra, przez św. Jana Pawła II. Kanonizacja odbyła się 17 lat później, 17 października 2010 roku, a dokonał jej papież Benedykt XVI.

Podczas beatyfikacji św. Stanisława, papież Jan Paweł II powiedział:

"Pozdrawiam cię wreszcie Stanisławie Kazimierczyku, kapłanie Kanoników Regularnych Laterańskich. Twe życie związane było nierozerwalnie z Krakowem, z jego sławną Akademią oraz z klasztorem przy kościele Bożego Ciała na Kazimierzu, gdzie dojrzewało i rozwijało się twoje powołanie.

Sługa Boży Stanisław żył w XV w., a więc w czasach bardzo odległych. W dziejach Krakowa był to wiek wyjątkowy — wiek świętych, epoka szczególnego rozkwitu życia duchowego i religijnego. W tym właśnie wieku Kraków wydał postacie tego formatu co św. Jan Kanty, oraz błogosławieni: Szymon z Lipnicy, Michał Giedroyć, Izajasz Boner i Świętosław ze Sławkowa. Błogosławiony wiek! Jego duchowe oblicze tworzyli święci i błogosławieni, a wśród nich Stanisław z Kazimierza: żarliwy czciciel Eucharystii, nauczyciel i obrońca prawdy ewangelicznej, wychowawca, przewodnik na drogach życia duchowego, opiekun ubogich.

Pamięć o świętości sługi Bożego żyje i owocuje do dzisiaj. Tej pamięci lud Krakowa, a zwłaszcza lud Kazimierza, dawał wyraz przez modlitwę u jego relikwii nieprzerwanie aż do naszych czasów. Jako arcybiskup krakowski nieraz tym modlitwom przewodniczyłem. Dzisiaj Kościół święty uroczyście potwierdza jego kult, wynosząc go do chwały ołtarzy".
(za: www.opoka.org.pl)

Świętego wspominamy 3 maja – na świecie, 5 maja – w Polsce

Litania do św. Stanisława Kazimierczyka

Kyrie Elejson, Chryste Elejson, Kyrie Elejson,
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z Nieba, Boże,
zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo,
módl się za nami.
Święty Stanisławie Kazimierczyku,
Wierny wykonawco rad ewangelicznych,
Naśladowco życia apostolskiego,
Czcicielu Ran Ukrzyżowanego Zbawiciela,
Skupiający wiernych przy jednym stole eucharystycznym,
Miłośniku Krzyża i umartwienia,
Gorliwy czcicielu Matki Najświętszej,
Przykładzie cnót chrześcijańskich,
Wzgardzicielu próżności świata,
Wzorze pokory i cierpliwości,
Siewco braterskiej miłości,
Miłośniku czystości,
Kaznodziejo wiernie objaśniający słowo Boże,
Nauczycielu teologii i Pisma Świętego,
Troskliwy wychowawco młodzieży zakonnej,
Niezmordowany spowiedniku ludu Bożego,
Przewodniku pokutujących,
Ucieczko będących w niebezpieczeństwie,
Pociecho smutnych i strapionych,
Opiekunie ubogich,
Nadziejo chorych,
Narzędzie cudownych dzieł Bożych,
Lekarzu przywracający wzrok,
Podporo chromych,
Ozdobo Zakonu Kanoniczego,
Chlubo naszego Narodu,
Patronie Krakowa i Kazimierza,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nam, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.

K: Módl się za nami święty Stanisławie Kazimierczyku.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Święty Stanisławie, który swoją postawą i kazaniami uczyłeś wiernych czci Najświętszego Sakramentu, * wyjednaj nam przed Bogiem również gorące nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.

Więcej na www.swietykazimierczyk.pl